'...ಎರಡು ಜಡೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿಸಲಾಗದು.' ತುಂಬಾ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಹೆಣ್ಮಕ್ಕಳ ಕುರಿತು ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿರುವ ಮಾತು ಇದು.ಸ್ತ್ರೀಯರಿಬ್ಬರು ಮಾತಾಡಲು ಕುಂತರೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮತದ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮೂಡಲಿಕ್ಕೆ ಸಾದ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.ಅಲ್ಲಿ ಅಸಮಧಾನ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ.
ಜಗಳಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ದಾರಿಗಳು ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ ವೈರ... ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ತಲುಪುತ್ತದೆಂದರೆ ಮನೆ ಮುರಿಯುತ್ತದೆ.ಮನಸ್ಸಿನ ನಡುವೆ ಒಡೆಯಲಾಗದ ಗೋಡೆ... ಇವತ್ತಿನ ವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬಗಳ ಹುಟ್ಟಿನ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದರೆ ಸಿಗುವ ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶಗಳಿವು.ಆದರೆ ಶಿರಸಿ ಸಮೀಪದ ಕೊಪ್ಪಲಗದ್ದೆಯ ಗೌಡರ ಮನೆ ಹೊಕ್ಕರೆ ನಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳೇ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ.ಎರಡಲ್ಲ,ಹದಿನೈದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವಗಳು ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಅಚ್ಚರಿಯ ಉದ್ಘಾರ ಹೊರಡುತ್ತದೆ.
ಹೌದು! ಇದು ಬರೇ ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬದ ಕತೆಯಾದರೆ ಹೇಳುವ ಅಗತ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಇಂದಿಗೂ ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಿದರೆ ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದ ಪಳಯುಳಿಕೆಯಂತೆ ಅಲ್ಲೊಂದು,ಇಲ್ಲೊಂದು ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ.ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಯ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಅಷ್ಟು ಪ್ರಬಲವಾಗಿ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಲಾಗದು.ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಸಂಗತಿಗಳೂ ಮನೆ ಮುರಿಯುವ ಕಾರಣವಾಗಿಬಿಡುವುದುಂಟು.ಆದರೆ ಕೊಪ್ಪಲಗದ್ದೆಯ ಕರಿಯಾ ಗೌಡರ ಕುಟುಂಬಸ್ತರು ಮಾತ್ರ ಇದೆಲ್ಲದಕ್ಕೆ ಅಪವಾದವೆನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮೂರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳ 39 ಜನರು ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದ ರೂಢಿಯಂತೆ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಒಂದೇ ಒಂದು ದಿನವೂ ಯಾವುದೇ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳದೆಯೇ ಕೂಡು ಕುಟುಂಬದಲ್ಲೂ ನೆಮ್ಮದಿಯಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನವ ನಾಗರೀಕತೆಗೆ ಸಾರಿಹೇಳುವ ಸರದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ದಿನ ದಿನಕ್ಕೂ ಸಂಕೀರ್ಣವಾಗುತ್ತಿರುವ ಕುಟುಂಬದ ಕುರಿತಾಗಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ದೃಷ್ಠಿಕೋನಕ್ಕೆ ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇವರ ಮನೆಗೆ ಸೊಸೆಯಂದಿರಾಗಿ ಬಂದ ಹೆಣ್ಮಕ್ಕಳು ಹೇಳುವ ಪ್ರಕಾರ 'ತವರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಇದ್ದು ಬೇಸರಬಂದುಹೋಗಿತ್ತು.ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ ಬದುಕುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ದಿನಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ...'
ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಇದು ವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬವೆನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವ ಪುರಾವೆಗಳೂ ಇಲ್ಲ.ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮುಂಜಾನೆ ಏಳುವುದರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಂಜೆವರೆಗಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.ನೀ ನನಗಿದ್ದರೆ ನಾ ನಿನಗೆ... ಅಕ್ಷರಶಃ ನಿಜವಾಗಿದೆ ಈ ಮಾತು ಇಲ್ಲಿ. ಒಂದೇ ಮನೆಯ ಜನರಂತೆ ಇವರು ಬದುಕುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೋ ಎನೋ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಮೈತ್ರಿಯಿದೆ.ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿದೆ.ನಾವು ಏನೇ ಮಾಡುವುದಿರಲಿ, ಕೂಡಿಕೊಂಡೇ ಮಾಡ್ತೀವಿ. ನಮಗೆ ಹೀಗೇ ಇರೋದು ತುಂಬಾನೇ ಇಷ್ಟ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಈ ಮನೆಯ ಮಕ್ಕಳ ಪೈಕಿ ಹಿರಿಯ ನಾರಾಯಣ ಗೌಡ.ಇದೇ ಮತಿಗೆ ತಮ್ಮಂದಿರೂ ಹ್ಞೂಂ ಗುಡುತ್ತಾರೆ.
ವ್ಯಾವಹಾರಿಕವಾಗಿ ಮೂರು ಮನೆಗಳಾಗಿವೆಯೇನೋ ನಿಜ.ಆದರೆ ಮನೆ ಮಾತ್ರ ಭಾಗವಾಗಿಲ್ಲ. ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ನಂಬಿಕೊಂಡು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಇವರು ತಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ತಾವೇ ನಿರ್ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲರ ಜಮೀನುಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ.ಒಂದೇ ಒಂದು ವರ್ಷವೂ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಆಳುಗಳಿಲ್ಲದೆಯೇ ಹಿಂದೆ ಉಳಿದದ್ದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮಾತು ಇವರದ್ದು.ಮನೆಯ ಅಷ್ಟೂ ಜನ ಹೊಲಕ್ಕಿಳಿದು ದುಡಿಯುತ್ತಾರೆ.ಗಂಡಿರಲೀ ಹೆಣ್ಣಿರಲಿ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ತಾನು ಮಾಡುತ್ತ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮನೆಯ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡುಹೋಗುವ ಸಲುವಾಗಿ ಇವರೆಲ್ಲರ ಧ್ಯಾನ ! ಅದೇ ರೀತಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾರೆ.ಇಲ್ಲಿಯ ಉದ್ದಾನುದ್ದ ಪಡಸಾಲೆಯ ಮೇಲೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನವನ್ನು ಕಳೆಯುವುದೇ ಒಂದು ರೋಂಮಾಂಚಕ ಅನುಭವ. ಚಿಕ್ಕವರು,ದೊಡ್ಡವರು ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದು ಟಿ,ವಿ.ಯ ಮುಂದೆ ಆಸೀನರಾದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ಮಾತುಗಳು ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ದಿನಗಳಿಲ್ಲ.ಏನಾದರೊಂದು ಹೊಸ ವಿಷಯದೊಂದಿಗೆ ಶುರೂವಾಗುವ ಮಾತುಗಳು ಸದಾ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಜತೆ ಜತೆಯಾಗಿಯೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತವೆ.
ಇದೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಸೊಸೆಯಂದಿರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು.ಅತ್ತೆಯರ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತೀವಿ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಅತ್ತೆಯಂದಿರು ಈ ಮನೆಗೆ ಕಾಲಿರಿಸಿ ಸುಮಾರಿಗೆ ಅರವತ್ತು ವರ್ಷಗಳೆ ಸಂದಿರಬೇಕು.ಇಲ್ಲೇ ದುಡಿದು, ದಣಿದು,ಬೆಳೆದು ಮಾಗಿದ ಜೀವಗಳವು.ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪುವುದುಂಟೇ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ ಈ ಮನೆಯ ಸೊಸೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ.ಯಾವುದೇ ಅಸಮಾಧಾನ ಉಂಟಾದರೂ ಇಲ್ಲಿ ಮಾತು,ಸಮಾಲೋಚನೆಗಳೇ ಅವನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸುತ್ತವೆ.ಅತ್ತೆಸೊಸೆಯಂದಿರ ಮಧ್ಯೆ ಈ ನಂಬಿಕೆ ಬೆಳೆದ ಕಾರಣದಿಂದ ಲಾಗಾಯ್ತಿನಿಂದಲೂ ಇಲ್ಲಿ ಮಹಾ ಸಮರಗಳು ನಡೆದೇ ಇಲ್ಲ..ಇದು ಭಾರತಿ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವ ರೀತಿ.
ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅದರಲ್ಲೂ ಹೆಣ್ಣು ಹೆತ್ತವರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಗುಂಗೀ ಹುಳು ಕೊರೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಕೂಡುಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೊಸೆಯಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿಯೇ ಸೊರಗುತ್ತಾಳೆ.ಅವಳನ್ನು ಒಬ್ಬನೇ ಮಗನಿರುವ ಕಡೆಗೆ ಸೊಸೆಯಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ವಿಚಾರಗಳಿರುತ್ತವೆ.ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳ ಮದುವೆಯ ಪ್ರಸ್ತಾಪದ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದೇ ಮಗನಿರಬೇಕು,ತಂದೆ ಇದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ,ತಾಯಿಯಿರಬಾರದು(!)ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೂ ಇದ್ದರೂ ಹೇಗಾದರೂ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಆದರೆ ಅತ್ತಿಗೆಯಂದಿರು ಇದ್ದರೆಂದರೆ ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನು ಅವರ ಮನೆಗೆ ಸೊಸೆಯಾಗಿ ಕಳಿಸೋದಿಲ್ಲ ಹೀಗೆ ನಾನಾ ಬಗೆಯ ನಿಬಂದನೆಗಳು ಶುರುವಾಗುತ್ತವೆ.ಇದೆಲ್ಲಾ ನಿಬಂದನೆಗಳು ಪೂರೈಸಿದಮೇಲೂ ಗಂಡು ಹಾಗೂ ಹೆಣ್ಣಿನ ನಡುವೆ ಸಂಭವಿಸುವ ಬಿರುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸಾವಿರದೆಂಟು ನಿರೂಪುಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ.ಕೊಪ್ಪಲಗದ್ದೆಯ ಗೌಡರ ಮನೆಯ ಮದುವೆ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ತಿತಿ ಎದುರಾಗಿತ್ತೇ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ವಿನಾಯಕ ಗೌಡರು ಹೇಳುವ ಮಾತು.. ಇಷ್ಟು ಮದುವೆಯಾಯ್ತು ನಮ್ಮನೇಲಿ.. ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿನ ತಂದೆ ಸಹ ಈ ರೀತಿಯ ಕೊಂಕು ತಗೆದಿಲ್ಲ.ಇಂದಿಗೂ ಕೂಡ ನಮ್ಮಜೊತೆ ಉತ್ತಮ ಒಡನಾಟವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.ಅವರಿಗೂ ಅವರ ಹೆಣ್ಮಕ್ಕಳು ಇಲ್ಲಿ ಖುಷಿಯಿಂದ ಇರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತಸವಿದೆ.ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಪಾಠವನ್ನು ಇವರು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಯಾವ ತಂದೆ ತಾಯಿ ತಾನೇ ನೋವು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ...
ಇವರ ಮನೆಯ ಮದುವೆ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಈಗೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಸಿನಿಮೀಯ ಘಟನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಯಾವ ಗುಟ್ಟನ್ನೂ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಜಾಯಮಾನದವರಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿಯವರು.'ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ಮದುವೆ ಗೊತ್ತಾದ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ನಾಪತ್ತೆಯಾಗಿರುವುದಾಗಿ ಸುದ್ದಿ ಬರುತ್ತದೆ.ಇದನ್ನು ತಿಳಿದು ನಾವಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೆ ಅದೊಂದು ಕಟ್ಟು ಕತೆ.ಅಂತೂ ಬೀಗರಾಗುವವರೊಂದಿಗೆ ಮತುಕತೆ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದೆವು. ಆದರೆ ಮತ್ತೆರಡೇ ದಿನಕ್ಕೆ ಮತ್ತದೇ ಸುದ್ದಿ.ಈ ಬಾರಿಯೂ ಅದು ನಿಜವಾಗಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಅವರ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಸುದ್ದಿಯ ಕುರಿತು ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದಾಯಿತು.ಮದುವೆಯ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು.ನೆಂಟರೆಲ್ಲ ಬಂದಿದ್ದರು. ಇನ್ನೇನು ಮಹೂರ್ತ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು.ಅಷ್ಟೊತ್ತಾದರೂ ಹಣ್ಣಿನ ಕಡೆಯವರು ಬಂದೇ ಇಲ್ಲ. ಎಷ್ಟು ಕಾದರೂ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.ಆಗ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮರ್ಯಾದೆ ಕಾಪಾಡಿದವಳು ನೇತ್ರಾವತಿ ಎಂಬ ಹೆಣ್ಮಗಳು.ಸಂಭಂಧಿಕರೊಬ್ಬರ ಮಾತಿನ ಮೇರೆಗೆ ತತ್ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಹಸೆಮಣೆಯೇರಿದಳು.ಇಂದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆರೆತಿದ್ದಾಳೆ.ಅವಸರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮವಳಾದರೂ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ.ಈ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಹಿಂದೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಪರಸ್ಪರ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಪಾಲು ಬಲು ದೊಡ್ಡದಿದೆ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ,ಇವರ ನಡುವೆ ಭಾಂದವ್ಯ ಇರುವ ರೀತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅಚ್ಚರಿ...ಇಲ್ಲಿಯ ನಾಲ್ಕು ಅಂಕಣದ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೋಡೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ.ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಮನದಲ್ಲೂ ಗೋಡೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ.ಮೂರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸಂಸಾರಗಳಿದ್ದರೂ ಒಂದೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಂಗವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿವೆ.ಉದ್ದಾನುದ್ದ ಪಡಸಾಲೆ.ಒಳಜಗುಲಿಗೂ ಗೋಡೆಯ ಹಂಗಿಲ್ಲ.ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲ ಮೂಲಕ ಒಳಹೊಕ್ಕರೆ ಅಲ್ಲೂ ಮೂರು ಸಬಂಧ ಒಳ ಕೋಲಿ. ಮುಂದೆ ದೇವರ ಮನೆ ಮಾತ್ರ ಮೂರು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿದ್ದದ್ದು ಬಿಟ್ಟೆರೆ,ಅಡುಗೆ ಮನೆಯೂ ಕಡ ಒಂದೇ ಇದೆ.ಆದರೆ ದಿನವೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿದರೂ ಸಹ ಅದನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ರೂಢಿ. ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹೊಸಕ್ಕಿ ಹಬ್ಬ,ದೀಪಾವಳಿ,ಆರಧೃ ಮಳೆ ಹಬ್ಬ , ಚೌತಿ, ತುಳಸಿ ಹಬ್ಬ ಹಾಗೂ ಮದುವೆ ಮುಂತಾದ ವಿಶೇಷ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಕಡೆ ಸೇರಿ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯವೂ ಎಲ್ಲರಮನೆಯಲ್ಲೂ ಒಂದೇ ಸಲ ಊಟಕ್ಕೆ ತೆರಳುವ ರೂಡಿಯೂ ಇದೆಯಂತೆ.!
ಇದೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸೌಲಭ್ಯ ಕೂಡ ಒಂದೇ ಇರುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಸೋಜಿಗ.ಮನೆಯಂಗಳದಲ್ಲಿ ತುಳಸಿ ಕಟ್ಟೆ ಒಂದೇ ಇದೆ.ಬಾವಿ ಸಹ ಒಂದೇ ಇದೆ. ಮನೆಯ ಹಿಂದುಗಡೆ ಒಂದೇ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ದನಗಳನ್ನು ಸಾಕುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಮನೆಯ ಟೆಲಿಪೋನ್ ಸಹ ಒಂದೇ ಇದೆ. (08384-247627) ಪೋನ್ ಹೊರಗಡೆಯೇ ಇರೋದ್ರಿಂದ ನಾವೆಲ್ಲಿಗೇ ಹೋದ್ರೂ ಯಾರಾದ್ರೂ ಎತ್ತಿ ಮಾತನಾಡಬಹುದು, ಆಮೇಲೆ ವಿಷಯ ಕೇಳ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಆಯ್ತಪ್ಪಾ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅಶೋಕ ಗೌಡ.
ಮುಂದೆಯೂ ಕೂಡ ಇದೇ ರೀತಿ ಇರುವಂತೆ ದೇವರು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಕ್ತಯನಗನು ಕೊಡಲಿ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಇಲ್ಲಿಯ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸಹ.ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಬದುಕಿನ ವಾಸ್ತಾವಾಂಶಗಳನ್ನು ಸಹಜವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತ ಸಂಬಂಧಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವ ಇವರಬದುಕು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅನುಕರಣೀಯ.
ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಮನುಷ್ಯನೆಂಬೋ ಮನುಷ್ಯ ಈ ಬದುಕು ಕೇವಲ ಸ್ವಂತದ್ದು. ತಾನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಬದುಕುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ ತನ್ನಸುತ್ತ ತಾನೇ ಜೇಡದಂತೆ ಬಲೆ ನೇಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸಂಕುಚಿತನಾಗುತ್ತಾ ಆಗುತ್ತಾ ಜೀವನದ ನೈಜ ಸಂವೇದನೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.ಬೇರೊಬ್ಬನ ಸಲುವಾಗಿ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯನ್ನೂ ಸಹ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿಲ್ಲದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರೆಂಬ ಪ್ರಭೃತಿಗಳು ತಯಾರಾಗುತ್ತಿವೆ. ಇಂತದ್ದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳು ಒಂದಾಗಿ ಜೀವಿಸುತ್ತ ಆಧುನಿಕ ಜೀವನಕ್ರಮಗಳೆಂಬ ಜೈಲಿನಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸದಾ ಕಾಲ ತುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಇವರ್ಯಾಕೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಆದರ್ಶವಾಗಬಾರದು?
3 ಕಣ್ಣುಗಳು...
ಈ ಸಾಮರಸ್ಯದ ಬದುಕಿಗೆ ದೇವಕಿ,ಮಾದೇವಿ,ಬಂಗಾರಿ ಇವರು ಮೂರು ಕಣ್ಣುಗಳಿದ್ದಂತೆ.ಒಂದೊಂದು ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಂತೆ ಹಿರಿಯ ಸಾರಥಿಗಳು.. ಕರಿಯಾ ಹುಲಿಯಾ ಗೌಡರ ಸೊಸೆಯಂದಿರಾಗಿ ಈ ಮನೆಯ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆದ ಇವರ ವಂಶಬಳ್ಳಿ ಬೆಳೆದು ಇಂದಿಗೆ ಐವತ್ತು ಜನರನ್ನು ದಾಟಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು,ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಂಡ ಈ ಹಿರಿಯ ಜೀವಗಳು ಈ ಮನೆಯ ಸಾಮರಸ್ಯದ ರೂವಾರಿಗಳು. ಹತ್ತು ಸೊಸೆಯರೊಂದಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿರುವ ಇವರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಿದರೆ ಸೊಸೆಯಂದಿರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಮಾತು ಹೊರಬೀಳುತ್ತದೆ.ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದವರು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ....ಅನ್ನುವ ಆತಂಕ ಮೊದಮೊದಲು ಕಾಡಿತ್ತಾದರೂ ಎಲ್ಲ ಸೊಸೆಯಂದಿರು ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನೋಡಿ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.ಎಲ್ಲಾದರೂ ಚಿಕ್ಕಪುಟ್ಟ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ತಲೆದೋರಿದರೆ ಕುಳಿತು ಮಾತನಾಡಿ ಬಗೆಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. "ನಾವು ಬಲ್ಲಾದೋರು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಲಿದ್ರೆ ತಾನೇ ಕಿರೀರು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕಳ್ಳಾದೂ... ಅದರಂತೆ ನಡಿಯಾದೂ..." ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಕುಟುಂಬ ಮೂರಾದರೂ ಮನಸ್ಸು ಒಂದೇ.ಇದುವೇ ಈ ಸಂಸಾರದ ಸಂತೋಷದ ಕೀಲಿಕೈ.ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದ ಕೌಟುಂಬಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಂತಹ ಸಾವಿರ ಸಂತಸದ ಸಂಗತಿಗಳಿಂದ ಗಾವುದ ಗಾವುದ ದೂರ ಸರಿದಿದೆ.ಅಲ್ಲವೇ?
3 ಹೆಸರಿನ ಆರು ಮಂದಿ!
ಹೌದು! ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಹೆಸರಿನ ಇಬ್ಬರು ಇದ್ದರೆ ಅವರನ್ನು ಹೇಗೆ ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.. ಮಾತನಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ... ಎಂಬ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳಿದರೆ,ಒಂದಲ್ಲ ಎರಡಲ್ಲ..ಮೂರು ಹೆಸರಿನ ಆರು ಮಂದಿಯಿದ್ದಾರೆ!ಭಾರತಿಯಂದಿರಿಬ್ಬರು,ಮತ್ತಿಬ್ಬರು ಪಾರ್ವತಿಯಂದಿರು.ನೇತ್ರಾ ಎಂಬ ಸೊಸೆಯಂದಿರಿಬ್ಬರು.ಒಟ್ಟೂ ಆರು ಮಂದಿ.ಹಿರಿ ಸೊಸೆಗೆ ದೊಡದಡ ಪರ್ವತಿ ಅಂದರೆ ಕಿರಿಯ ಸೊಸೆಗೆ ಸಣ್ಣ ಪಾರ್ವತಿ ಅಂತ ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.ಒಂದೇ ಒಂದು ದಿವಸವೂ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕರೆದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು 'ಓ'ಗೊಟ್ಟ ಪ್ರಸಂಗ ನಡೆದಿಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ಗೌಡರ ಮನೆಯ ಸಣ್ಣ ನೇತ್ರಾ!
ಅಹಾ..3 ಚಹಾ!
ಮೂರು ಕುಟುಂಬಗಳು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಜೀವನಸಾಗಿಸುತ್ತಿರುವ ಕುತೂಹಲದ ಸಂಗತಿಯ ಮಾಹಿತಿಯ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು ಕೊಪ್ಪಲಗದ್ದೆಗೆ ತೆರಳಿದಾಗ ಮದ್ಯಾಹ್ನದ ಉರಿ ಬಿಸಿಲು.ನಾಲ್ಕಾರು ಮಹಿಳೆಯರು ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಅಡಿಕೆ ಸುಲಿಯುತ್ತಿದ್ದರು.ನಮ್ಮನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡು ನಮಗೆಅಗತ್ಯವಿದ್ದ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ ಹೊರಟರೆ ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಮೂರೂ ಮನೆಗಳಿಂದ ಚಹಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮೆದುರಿನ ಟೇಬಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ತಂದಿಟ್ಟರು.!ಅದ್ಯಾವ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಈಗೀಗ ನಮ್ಮಜೊತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದವರು ಹೋಗಿ ಚಹಾ ತಯಾರಿಸಿ ತಂದಿದ್ದರೆ ನಮಗೆ ಕುಡಿಯಲೂ ಆಗದೇ, ಬಿಟ್ಟು ಹಾಗೇ ಎದ್ದು ಬರಲಿಕ್ಕೂ ಆಗದ ಸಂಕಟ.
ನಾಗರಾಜ,ವೈದ್ಯ,
Tuesday, April 27, 2010
Monday, April 19, 2010
ಶೇವ್ಕಾರ: ಭತ್ತದೊಡಲು ಬತ್ತಿತು!
ಶೇವ್ಕಾರ ಭತ್ತವೆಂಬ ಅಪರೂಪದ ತಳಿ ಇಂದು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದೆ.ಆ ಕುರಿತು ನನ್ನ ಬರಹ ನಾಡಿನ ಹೆಮ್ಮೆಯ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ " ಹೊಸದಿಗಂತ' ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದು ಹೀಗೆ. ಓದಿ.. ಅಭಿಪ್ರಾಯಿಸಿ.....
ತಳಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿ......
http://hosadigantha.in/epaper.php?date=04-19-2010&name=04-19-2010-13
ತಳಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿ......
http://hosadigantha.in/epaper.php?date=04-19-2010&name=04-19-2010-13
Tuesday, April 6, 2010
ಅದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಇದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಒಂದಕ್ಕೆ ಸಭ್ಯತೆಯ ಮೆರಗು... ಇನೊ್ನಂದಕ್ಕೆ ವೌಢ್ಯತೆಯ ಸೋಗು!
ಜುಲೈ 24.2009 ನೇ ಇಸ್ವಿ. ಸೂರ್ಯ ಆಗಷ್ಟೇ ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ಕರಗಿದ್ದ. ಅಷ್ಟೇನೂ ಕತ್ತಲಾವರಿಸಿರಲಿಲ?. ಬಿಹಾರದ ಪಟನಾದ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಹೊಲದ ಕಡೆಗೆ ಮುಖ ನೆಟ್ಟದ್ದರು... ಮುತ್ತೈದೆಯರು ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದ ತಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒತ್ತಾಯ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಹೊಲಕ್ಕೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರು. ಆಮೇಲೆ ನಡೆದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಯಾರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸದಿರುವಂತದ್ದೆ. ಆ ಯುವತಿಯರ ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಅರೆಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬಿಚ್ಚಿಸಿ ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನೇಗಿಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಹೊಲವನ್ನು ಉಳುಮೆ ಮಾಡಿಸಲಾಯಿತು! ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ಬಯಸಲಾರದ, ಒಪ್ಪಲಾರದ ಈ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅವರಿಂದ ಮಾಡಿಸಲಾಯಿತು.ಆ ಮೂಲಕ ದೇವರಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಲಾಯಿತು. ದೇವರನ್ನು ಪೇಚಾಟಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿಸಲಾಲಾಯಿತು!
ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ. ಜುಲೈ ತಿಂಗಳು ಮುಗಿಯುತಾ್ತ ್ಡಂತು. ಆದರೂ ಇನ್ನೂ ಬಿಳಿ ಅಂಚಿನ ಮೋಡ ಗರ್ಭ ಕಟ್ಟಲೇ ಇಲ?. ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ನಂಬಿ ್ಡದುಕನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಇವರಿಗೆ ಮಳೆ ಬಾರದೇ ನಿದ್ದೆಯೇ ಇಲ್ಲದಾಯಿತು. ತನ್ನಿಮಿತ್ತ ಆ ಯುವತಿಯರನ್ನು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಹೊಲಕ್ಕಿಳಿಸಲಾಯಿತು. ದೇವರು ಮುಜುಗರಗೊಂಡು ಮಳೆ ಸುರಿಸುತಾ್ತನೆ ಎಂ್ಡ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲಿಯ ಜನರಲ್ಲಿ ಇರುವುದೇ ಇದಕ್ಕಿರುವ ಕಾರಣ.
ಇನೊ್ನಂದು ಘಟನೆ ತೀರಾ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಗುಲ್ಬರ್ಗಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಮಹಿಳೆಯ್ಡ್ಬೊಳು ಮಾಟ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತಾ್ತಳೆಂ್ಡ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನೆರೆಯವರೇ ಅವಳ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯವೆಸಗಿದರು. ಅದು ಯಾವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಭಯಾನಕವಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ ನಡುರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ತಲೆ ಬೋಳಿಸಲಾಯಿತು. ಚಪ್ಪಲಿಯ ಹಾರವನ್ನು ಹಾಕಲಾಯಿತು... ಇದಕ್ಕಿಂತ ಭಯಾನಕ ಸಂಗತಿ ಇನೊ್ನಂದಿದೆ. ಈ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿ, ಆ ಕುಟುಂ್ಡಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವನ, ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದಕ್ಕೆ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಅವರ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿದರೆ ‘ನಾವು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಆ ತಪ್ಪನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೆವೋ ಏನೋ..ಅದಕಾ್ಕಗಿ ದೇವರು ಈಗ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಟ್ಟಿದಾ್ದನೆ’ ಎನ್ನುತಾ್ತ ತಮ್ಮ ಮೇಲಾದ ಆ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಾ್ತರೆ ಈ ಕುಟುಂ್ಡದವರು!
ಇದನ್ನು ಮುಗಖತೆ ಅನ್ನ್ಡಹುದಾ? ಉಹುಂ. ್ಡರೇ ಅಷ್ಟೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ್ಡಹು ಹಿಂದಿನಿಂದ ್ಡಂದ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಪರಿಣಾಮ ಕೆಟ್ಟದ್ದೆಂದು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಮನುಷ್ಯರು ಸಾ್ಥಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿರಲಿಲ?ವಲಾ?...
ನಂಬಿಕೆಯೇ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿರುವ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಇಂತಹ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿರುವ ಈ ನಂಬಿಕೆಯ ಇವತ್ತಿನ ನಾಗರೀಕ ಜೀವನದ ನಿಯಮಾವಳಿಗಳ ಆಜು ಬಾಜಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಸುಶಿಕ್ಷಿತ ಜನರು ್ಡಳಸುವ ನಾಚಿಕೆ, ಮರ್ಯಾದೆೆ, ಇತಾ್ಯದಿಗಳ ಹಂಗು ಇವರಿಗೆ ?ಸುವುದೂ ಇಲ?. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇವರ ಜೀವಿತೋದ್ದೇಶವೇ ನಂ್ಡುವುದು. ನಂ್ಡುವುದು. ಮತ್ತು ನಂ್ಡುವುದು! ದೇವರನ್ನು, ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮನಸಾ ನಂ್ಡುತಾ್ತ ಪರಂಪರೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆದು ್ಡಂದಿರುವ ಆಚರಣೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ವೌಢ್ಯಗಳನ್ನೂ ಉಸಿರಾಡುತಾ್ತ ್ಡದುಕಿಬಿಡುವ ಈ ಜನಕ್ಕೆ ಇಂತಹ ಆಚರಣೆಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕುವುದು ಕೂಡ ದೌರ್ಜನ್ಯದಂತೆ ಕಂಡರೆ ಅಚ್ಚರಿಯಿಲ?... ಇದನ್ನು ಆ ಜನರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?
±Ü¨ÜS £WÜÙÜá 1986 ರ ವರೆಗೂ ಶಿವವೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಚಂದ್ರಗುತ್ತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆ ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತು?. ಮೈಗೆ ಹಸಿರೆಲೆಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ಯಾರೋ ಮಹಿಳೆ ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಜಾತ್ರೆಯ ಗದ್ದಲ ಅವಳ ಸುತ್ತುವರೆಯುತ್ತಿತು?. ಇಂತಹ ಅಪಮಾನಕರ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ಪಾಲು ಪಡೆಯಬಾರದು. ಹಾಗೊಂದು ಕಾರಣಕಾ್ಕಗಿಯೇ ಕಾನೂನು ರಚನೆಯಾಗಿದೆ.ಇದನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾತ್ರ ಇಂದಿಗೂ ಅಗತ್ಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಆಗಿಲ?. ಹಾಗಾಗಿ ಹರಕೆಯ ನೆಪದಲಿ?, ಆಚರಣೆಗಳ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಈ ಇಂದಿಗೂ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ದಾವಣಗೆರೆಯ ಉಚ್ಚಂಗಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಇಂತಹ ಸೇವೆ ನಡೆಯಿತು. ಸಾವಿರ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿಸಿಕೊಂಡು ಇಂಥ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಲು ಸಿದಖವಾಗುವ ಹೆಣ್ಣು ್ಡದುಕಿನ ಸಂಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ಹೊರ ್ಡರುವುದಕ್ಕೆ ಕಡೆಯ ಅವಕಾಶವಾಗಿ ಈ ಸೇವೆಯನ್ನು ್ಡಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದಾ್ದಳೆಯೇ? ಗೊತ್ತಿಲ?.
ಹಾಗಾದರೆ ನವ ನಾಗರೀಕತೆಯ ನಾರೀಮಣಿಯರಿಗೆ ಅಂತಹ ಯಾವ ದೈನೇಸಿತನವಿದೆ?
ಹುಟಾ್ಟ ಜನಪ್ರವಾಹದ ಜೊತೆಯೇ ಒಡನಾಟ... ್ಡಯಸಿದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಅವಕಾಶ ... ಏನು ್ಡಯಸಿದರೂ ಸಿಗುವ ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಇವರನ್ನು ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಮಾಯಕ ಮುಗಖತೆಯೂ ಸುತ್ತುವರೆದಿಲ?. ತಾನು ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಇರುತ್ತೇನೆ. ತನ್ನಿಷ?... ಅನ್ನುತಾ್ತ ಸಿನಿಮಾ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನು?, ವಿದೇಶೀ ಮೋಹವನ್ನು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವ ನವ ಭಾರತದ ನಾರೀಮಣಿಯರ ್ಡಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರೆ ತುಸು ಕಟುವಾಗಿಯೇ ಕಾಣ್ಡಹುದು. ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ವೇದಿಕೆ, ಪುರುಷ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಇಂತಹ ಯಾವ ರಾಗ ಬೇಧವೂ ಇಲ್ಲದೆಯೇ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆಯಂತಹ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆಯದಂತೆ ತಡೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೆಲಾ್ಲ ಅನಿಸುವುದುಂಟು. ಅವರದಾ್ದದರೆ ಮುಗಖತೆ. ಮತ್ತು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ದಿನ. ಇವತ್ತಿನ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗಿಯರು, ಮೇಲ್ಮದ್ಯಮ ಸ್ತರದ ನಗರವಾಸೀ ಹಲವು ಮಹಿಳೆಯರು ಮುಂತಾದವರ ಜೀವನ ಕ್ರಮಗಳು, ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆಗೆ ವೌಢ್ಯವೆಂದು ಶಂಖ ಊದುವವರು ಇದಕ್ಕೇನು ಹೆಸರಿಡುತಾ್ತರೆ? ಅಥವಾ ಯಾವ ಸಮರ್ಥನೆಯನ್ನು ನೀಡುತಾ್ತರೆ? ಹಾಗೆ ಕಾನೂನಿನ ಮೂಲಕವೇ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಒತಾ್ತಯ ಹೇರುವುದೇ ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಮವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದವರು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಡುವುದಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಮುಂದಾಗುವುದಿಲ?? ಅದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಇದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಒಂದಕ್ಕೆ ಸಭ್ಯತೆಯ ಮೆರಗು ... ಇನೊ್ನಂದಕ್ಕೆ ವೌಢ್ಯತೆಯ ಸೋಗು ...
ಬೇಡದ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೆ ಮೂಗು ತೂರಿಸಿ ಉದ್ದುದ್ದ ಬಾಷಣ ಬಿಗಿಯುವ ್ಡು(ಸು)ದಿಖ ಜೀವಿಗಳು ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುವುದಿಲ?. ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹಿತಕೊಡಿಸುವ ಚರ್ಚೆಗೆ ಹೊಳಹುಗಳೇ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೇನೋ! ಈ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆ, ಹಾಗೂ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಜೀವನ ಕ್ರಮಗಳ ್ಡಗ್ಗೆ ಆಗುತ್ತಿರುವುದೂ ಸಹ ಇದೇ. ಈ ್ಡಗ್ಗೆ ಅವರು ಮಾತಾಡಬೇಕಿತು?. ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬೇಕಿತು?. ಆ ಜವಾಬಾ್ದರಿಯ ಅರಿವು ಅವರಿಗಾಗುವುದಿಲ್ಲವಲಾ್ಲ..ಛೇ!
ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಈ ಎರಡರ ಪರಿಣಾಮವೂ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟು ಗಾಢವಾಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ನಿಷೆ?ಸುವುದಿದ್ದರೆ ಎರಡನ್ನೂ ನಿಷೆ?ಸಲಿ. ಕನಿಷ್ಠಪಕ್ಷ ಗೊತ್ತಿರದಿದ್ದವರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನಾ್ನದರೂ ನೀಡಲಿ...
ಅಲ್ಲವೇ?
--ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ
ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ. ಜುಲೈ ತಿಂಗಳು ಮುಗಿಯುತಾ್ತ ್ಡಂತು. ಆದರೂ ಇನ್ನೂ ಬಿಳಿ ಅಂಚಿನ ಮೋಡ ಗರ್ಭ ಕಟ್ಟಲೇ ಇಲ?. ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ನಂಬಿ ್ಡದುಕನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಇವರಿಗೆ ಮಳೆ ಬಾರದೇ ನಿದ್ದೆಯೇ ಇಲ್ಲದಾಯಿತು. ತನ್ನಿಮಿತ್ತ ಆ ಯುವತಿಯರನ್ನು ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಹೊಲಕ್ಕಿಳಿಸಲಾಯಿತು. ದೇವರು ಮುಜುಗರಗೊಂಡು ಮಳೆ ಸುರಿಸುತಾ್ತನೆ ಎಂ್ಡ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲಿಯ ಜನರಲ್ಲಿ ಇರುವುದೇ ಇದಕ್ಕಿರುವ ಕಾರಣ.
ಇನೊ್ನಂದು ಘಟನೆ ತೀರಾ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಗುಲ್ಬರ್ಗಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಮಹಿಳೆಯ್ಡ್ಬೊಳು ಮಾಟ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತಾ್ತಳೆಂ್ಡ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ನೆರೆಯವರೇ ಅವಳ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯವೆಸಗಿದರು. ಅದು ಯಾವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಭಯಾನಕವಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ ನಡುರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸಿ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ತಲೆ ಬೋಳಿಸಲಾಯಿತು. ಚಪ್ಪಲಿಯ ಹಾರವನ್ನು ಹಾಕಲಾಯಿತು... ಇದಕ್ಕಿಂತ ಭಯಾನಕ ಸಂಗತಿ ಇನೊ್ನಂದಿದೆ. ಈ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿ, ಆ ಕುಟುಂ್ಡಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವನ, ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದಕ್ಕೆ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಅವರ ಮನೆಗೆ ತೆರಳಿದರೆ ‘ನಾವು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಆ ತಪ್ಪನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೆವೋ ಏನೋ..ಅದಕಾ್ಕಗಿ ದೇವರು ಈಗ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಟ್ಟಿದಾ್ದನೆ’ ಎನ್ನುತಾ್ತ ತಮ್ಮ ಮೇಲಾದ ಆ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಾ್ತರೆ ಈ ಕುಟುಂ್ಡದವರು!
ಇದನ್ನು ಮುಗಖತೆ ಅನ್ನ್ಡಹುದಾ? ಉಹುಂ. ್ಡರೇ ಅಷ್ಟೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ್ಡಹು ಹಿಂದಿನಿಂದ ್ಡಂದ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಪರಿಣಾಮ ಕೆಟ್ಟದ್ದೆಂದು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಮನುಷ್ಯರು ಸಾ್ಥಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿರಲಿಲ?ವಲಾ?...
ನಂಬಿಕೆಯೇ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿರುವ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಇಂತಹ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿರುವ ಈ ನಂಬಿಕೆಯ ಇವತ್ತಿನ ನಾಗರೀಕ ಜೀವನದ ನಿಯಮಾವಳಿಗಳ ಆಜು ಬಾಜಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಸುಶಿಕ್ಷಿತ ಜನರು ್ಡಳಸುವ ನಾಚಿಕೆ, ಮರ್ಯಾದೆೆ, ಇತಾ್ಯದಿಗಳ ಹಂಗು ಇವರಿಗೆ ?ಸುವುದೂ ಇಲ?. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇವರ ಜೀವಿತೋದ್ದೇಶವೇ ನಂ್ಡುವುದು. ನಂ್ಡುವುದು. ಮತ್ತು ನಂ್ಡುವುದು! ದೇವರನ್ನು, ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮನಸಾ ನಂ್ಡುತಾ್ತ ಪರಂಪರೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆದು ್ಡಂದಿರುವ ಆಚರಣೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ವೌಢ್ಯಗಳನ್ನೂ ಉಸಿರಾಡುತಾ್ತ ್ಡದುಕಿಬಿಡುವ ಈ ಜನಕ್ಕೆ ಇಂತಹ ಆಚರಣೆಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕುವುದು ಕೂಡ ದೌರ್ಜನ್ಯದಂತೆ ಕಂಡರೆ ಅಚ್ಚರಿಯಿಲ?... ಇದನ್ನು ಆ ಜನರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?
±Ü¨ÜS £WÜÙÜá 1986 ರ ವರೆಗೂ ಶಿವವೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಚಂದ್ರಗುತ್ತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆ ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತು?. ಮೈಗೆ ಹಸಿರೆಲೆಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ಯಾರೋ ಮಹಿಳೆ ದೇವರಿಗೆ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಜಾತ್ರೆಯ ಗದ್ದಲ ಅವಳ ಸುತ್ತುವರೆಯುತ್ತಿತು?. ಇಂತಹ ಅಪಮಾನಕರ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣೂ ಪಾಲು ಪಡೆಯಬಾರದು. ಹಾಗೊಂದು ಕಾರಣಕಾ್ಕಗಿಯೇ ಕಾನೂನು ರಚನೆಯಾಗಿದೆ.ಇದನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾತ್ರ ಇಂದಿಗೂ ಅಗತ್ಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಆಗಿಲ?. ಹಾಗಾಗಿ ಹರಕೆಯ ನೆಪದಲಿ?, ಆಚರಣೆಗಳ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಈ ಇಂದಿಗೂ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ದಾವಣಗೆರೆಯ ಉಚ್ಚಂಗಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಇಂತಹ ಸೇವೆ ನಡೆಯಿತು. ಸಾವಿರ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿಸಿಕೊಂಡು ಇಂಥ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಲು ಸಿದಖವಾಗುವ ಹೆಣ್ಣು ್ಡದುಕಿನ ಸಂಕಷ್ಟಗಳಿಂದ ಹೊರ ್ಡರುವುದಕ್ಕೆ ಕಡೆಯ ಅವಕಾಶವಾಗಿ ಈ ಸೇವೆಯನ್ನು ್ಡಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದಾ್ದಳೆಯೇ? ಗೊತ್ತಿಲ?.
ಹಾಗಾದರೆ ನವ ನಾಗರೀಕತೆಯ ನಾರೀಮಣಿಯರಿಗೆ ಅಂತಹ ಯಾವ ದೈನೇಸಿತನವಿದೆ?
ಹುಟಾ್ಟ ಜನಪ್ರವಾಹದ ಜೊತೆಯೇ ಒಡನಾಟ... ್ಡಯಸಿದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಅವಕಾಶ ... ಏನು ್ಡಯಸಿದರೂ ಸಿಗುವ ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಇವರನ್ನು ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಮಾಯಕ ಮುಗಖತೆಯೂ ಸುತ್ತುವರೆದಿಲ?. ತಾನು ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಇರುತ್ತೇನೆ. ತನ್ನಿಷ?... ಅನ್ನುತಾ್ತ ಸಿನಿಮಾ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನು?, ವಿದೇಶೀ ಮೋಹವನ್ನು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವ ನವ ಭಾರತದ ನಾರೀಮಣಿಯರ ್ಡಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದರೆ ತುಸು ಕಟುವಾಗಿಯೇ ಕಾಣ್ಡಹುದು. ಇವತ್ತು ಮಹಿಳಾ ವೇದಿಕೆ, ಪುರುಷ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಇಂತಹ ಯಾವ ರಾಗ ಬೇಧವೂ ಇಲ್ಲದೆಯೇ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆಯಂತಹ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆಯದಂತೆ ತಡೆಯಬೇಕು ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೆಲಾ್ಲ ಅನಿಸುವುದುಂಟು. ಅವರದಾ್ದದರೆ ಮುಗಖತೆ. ಮತ್ತು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ದಿನ. ಇವತ್ತಿನ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗಿಯರು, ಮೇಲ್ಮದ್ಯಮ ಸ್ತರದ ನಗರವಾಸೀ ಹಲವು ಮಹಿಳೆಯರು ಮುಂತಾದವರ ಜೀವನ ಕ್ರಮಗಳು, ಉಡುಗೆ ತೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆಗೆ ವೌಢ್ಯವೆಂದು ಶಂಖ ಊದುವವರು ಇದಕ್ಕೇನು ಹೆಸರಿಡುತಾ್ತರೆ? ಅಥವಾ ಯಾವ ಸಮರ್ಥನೆಯನ್ನು ನೀಡುತಾ್ತರೆ? ಹಾಗೆ ಕಾನೂನಿನ ಮೂಲಕವೇ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಒತಾ್ತಯ ಹೇರುವುದೇ ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಮವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದವರು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಡುವುದಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಮುಂದಾಗುವುದಿಲ?? ಅದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಇದೂ ಬೆತ್ತಲೆ... ಒಂದಕ್ಕೆ ಸಭ್ಯತೆಯ ಮೆರಗು ... ಇನೊ್ನಂದಕ್ಕೆ ವೌಢ್ಯತೆಯ ಸೋಗು ...
ಬೇಡದ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೆ ಮೂಗು ತೂರಿಸಿ ಉದ್ದುದ್ದ ಬಾಷಣ ಬಿಗಿಯುವ ್ಡು(ಸು)ದಿಖ ಜೀವಿಗಳು ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುವುದಿಲ?. ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹಿತಕೊಡಿಸುವ ಚರ್ಚೆಗೆ ಹೊಳಹುಗಳೇ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೇನೋ! ಈ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೇವೆ, ಹಾಗೂ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಜೀವನ ಕ್ರಮಗಳ ್ಡಗ್ಗೆ ಆಗುತ್ತಿರುವುದೂ ಸಹ ಇದೇ. ಈ ್ಡಗ್ಗೆ ಅವರು ಮಾತಾಡಬೇಕಿತು?. ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬೇಕಿತು?. ಆ ಜವಾಬಾ್ದರಿಯ ಅರಿವು ಅವರಿಗಾಗುವುದಿಲ್ಲವಲಾ್ಲ..ಛೇ!
ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಈ ಎರಡರ ಪರಿಣಾಮವೂ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟು ಗಾಢವಾಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ನಿಷೆ?ಸುವುದಿದ್ದರೆ ಎರಡನ್ನೂ ನಿಷೆ?ಸಲಿ. ಕನಿಷ್ಠಪಕ್ಷ ಗೊತ್ತಿರದಿದ್ದವರಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನಾ್ನದರೂ ನೀಡಲಿ...
ಅಲ್ಲವೇ?
--ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ
Thursday, March 25, 2010
ಈ ಅಜ್ಜ ನೆಟ್ಟ ಆಲದಮರಕ್ಕೆ ಉರುಳು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕು
ಈ ಅಜ್ಜ ನೆಟ್ಟ ಆಲದ ಮರಕ್ಕೆ ಉರುಳು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕು! ಡಿ. ವಿ. ಜಿ ಯವರ ಬದುಕಿನ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆದರೆ ಹೀಗನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಹಿರಿಯ ಮಾನವಾತಾವಾದಿ, ರಾಜಕಾರಣಿ, ಚಿಂತಕ, ಪತ್ರಕರ್ತ ಮತ್ತು ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮುಗಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಡಿ.ವಿ.ಜಿ ಎಂಬ ಅಶ್ವತ್ಥ ವೃಕ್ಷದ ರೆಂಬೆ ಕೊಂಬೆಗಳ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ಅಳೆಯಲಾಗದು... ಅವರೇ ಅಂದಂತೆ ವಿಸ್ತಾರಧೀಂ ಬಾಳು, ವೈಶಾಲ್ಯದೀಂ ಬಾಳು... ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಾಗೆ ಬಾಳಿದವರು. ಆ ಕಾರಣಕಾ್ಕಗಿಯೇ ಅವರು ನೆನಪಿನಲ್ಲುಳಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ!
ಹೌದು, ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಮರೆತು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇಂದು ಹಣದ ಥೈಲಿಯ ಹಿಂದೆ ಗೊತ್ತು ಗುರಿ ಇಲ್ಲದೇ ಹೊರಟ ಆಧುನಿಕ ಪ್ರಭೃತಿಗಳು ನಾವು. ಯುವಕರಾಗಿದ್ದಾಗಿನಿಂದಲೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾ ಬಂದವರು. ಬದುಕಿಗೊಂದು ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬರವಣಿಗೆಯ ಮೂಲಕ ಕಂಡುಕೊಂಡವರು. ಯಾರಿಗೂ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಅಂಜದೇ ನೇರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದವರು. ವೇದವನ್ನು, ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು " ವಿವಿಧ ಭಾಷೆಗಳ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ದಿವ್ಯ ತಾದಾತ್ಮ್ಯದಿಂದ ಓದಿಕೊಂಡವರು. ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಾಕ್ಷಿಯ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಯಾವಾಗಲೂ ನಡೆದುಕೊಂಡವರಲ?. ನಾವೆಹಾಗೇನೂ ಅಲ್ಲವಲ್ಲಾ... ಅದಕ್ಕಾ ಅವರು ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ಅವರ ಪತ್ರಿಕಾವೃತ್ತಿಯ ಹಿಂದಿನ ಉದ್ದೇಶಗಳು ಇಂದಿನ ಯಾವ ಪತ್ರಕರ್ತನಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ಮೈಸೂರು ಟೈಮ್ಸ್ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಅವರು ಬರೆದ ಲೇಖನವೊಂದರ ಕುರಿತು ಮಾನನಷ್ಟ್ಠ ವೊಕದ್ದಮೆ ದಾಖಲಾಯಿತು. ಆಗ ಅದರ ಸಂಪಾದಕರು ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಗುಂಡಪ್ಪನವರ ಬಳಿ ಇದನ್ನು ಸಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಟ್ಟರು. ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯೋಗಿಯ ಪ್ರಥಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಸತ್ಯ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯೇ ಆಗಿರಬೇಕು ಎಂಬ ಅವರ ನಿಲುವಿನಂತೆ ಸ್ವತಃ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ವಿವಿಧ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳು ಈ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸಲು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಡಿ.ವಿ.ಜಿ. ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಖ್ಯಾರೇ ಅನ್ನಲಿಲ್ಲ.
ಇಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಮೈಸೂರಿನ ದಿವಾನರಾಗಿದ್ದ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ತದನಂತರ ಮಿರ್ಜಾ ಇಸ್ಮಾಯಿಲ್ ಮುಂತಾದವರು ಇವರನ್ನು ಸಲಹೆಯನ್ನು ಕೇಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತದ್ದರು. ರಾಜಕೀಯದ ಬಗ್ಗೆ,ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಇವರ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳು ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದವು. ಇವತ್ತಿನ ಹಾಳು ಆಡುಂಬೋಲವನ್ನು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಡಿವಿಜಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾರೆ. ಜನರ ಹಿತ ಕಾಯುವ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅವರು ಹಾಕಿ ಕೊಡಲೆತ್ನಿಸಿದ ರೀತಿ ರೀವಾಜುಗಳೆಲ್ಲಾ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಇವತ್ತಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಹೀಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಂಕುತಿಮ್ಮನ ಕಗ್ಗವೆಂಬ ಕನ್ನಡದ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಅವರ ಆಚಾರ, ವಿಚಾರಗಳ ಶುದಖತೆ, ಪಾ್ರಮಾಣಿಕತೆಗಳಿಂದಲೇ ಹುಟ್ಟಿದು?. ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಕಾಕಿದರು. ವೊನ್ನೆ 17 ಕ್ಕೆ ನಡೆದ ಅವರ 123 ನೇ ಹುಟ್ಟು ಹ್ಡ್ಬದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಕಂಡವರೊಬ್ಬರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, ಚುನಾವಣೆಗಳು ಘೋಷಣೆಯಾದಾಗ ಕಣದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯೂ ಗೋಖಲೆ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಬಂದು ತಾವು ಮಾಡಿದ ಸಾಧನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ತಮ್ಮ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಭಾಷಣವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತಂತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿ ಬಂದ ನಂತರ ಪದೇ ಪದೇ ನೆನಪಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಇವರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಇಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ.ಇವರ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವಾ್ಯವ ಅಭಿವೃದಿಖ ಕಾರ್ಯಗಳಾಗಬೆಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ವತಃ ಸರ್ವೆ ನಡೆಸಿ ಪಾಲಿಕೆಗೆ ಅಂಕಿ ಅಂಶ, ಪಾಲಿಕೆಯ ನೀತಿ ನಿಯಮಾವಳಿಗಳ ಉಲ್ಲೇಖದ ಸಮೇತ ಪತ್ರ ಬರೆದು ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ!
ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಈ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಸಾವಿರ ಸಂಗತಿಗಳಿವೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ಇವರು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಹತ್ತರ ಜೊತೆ ಹನ್ನೊಂದನೆಯವನಾಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಬದುಕಿನ ಸಾರ್ಥಕತೆಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ದಾರಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ ಅಜ್ಜ ನೆಟ್ಟ ಆಲದ ಮರಕ್ಕೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಉರುಳು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅವರ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಓದಬೇಕು... ನಮಿಸಬೇಕು ಆ ವಿಚಿತ್ರಕೆ......
-ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ
Monday, March 22, 2010
ಆ ವಿಚಿತ್ರಕೆ ನಮಿಸೋ ಮಂಕುತಿಮ್ಮ...
‘ಈಗಿರುವ ಮತವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಮತಕ್ಕೆ ನೀವು ಹೋಗುವುದೇ ಆದರೆ 15 ದಿನಗಳ ಮುಂಚೆಯೇ ಸರಕಾರಿ ಕಡತಗಳಲ್ಲಿ ನಮೂದು ಮಾಡಬೇಕು. ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಗುಟ್ಟಾಗಿ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಡೆಯಬಾರದು!’ ಹೀಗೊಂದು ಗೊತ್ತುವಳಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ ಈ ಕಾನೂನನ್ನು ಜಾರಿಗೇ ತರುವುದಕ್ಕೆ ಅವರು ಒತ್ತಾಯ ಹೇರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ದೇಶದ ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಕೋಲಾಹಲ ಶುರುವಾಯಿತು..
ಆಗಷ್ಟೇ ಡಿ. ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರನ್ನು ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಿರ್ಜಾ ಇಸ್ಮಾಯಿಲ್ ಮೈಸೂರು ನ್ಯಾಯವಿಧಾಯಕ ಸಭೆಗೇ ನೇಮಿಸಿ ಮಹತ್ವದ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರು. ಸರಕಾರವು ಠರಾಯಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಯೋಜನೆಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದಕೇ್ಕ ಮುನ್ನ ಅದರ ಸಾಧಕ ಭಾದಕಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅದು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಮೇಲೆ ಬೀರುವ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಅವರು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
ಆಗಿನ್ನೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿರದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮತಾಂತರ,, ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪದಿದ್ದರೆ ಗಲಭೆ, ನಿರಾಕರಿಸಿದವರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಹೀಗೇ ಒಂದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದರಂತೆ ಶಾಂತಿ ವಿರೋ—ಕ್ರತ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಕಂಗಟ್ಟ ಡಿ.ವಿ.ಜಿ ಮತಾಂತರವಾಗಲಿಚ್ಚಿಸುವವರು ಮೊದಲೇ ದಾಖಲಾತಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೇಂದರು. ಎಲ್ಲರೆದುರಿಗೇ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆದರೆ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹಗಳಿಗೇ ಆಸ್ಪದವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಮಿಷಗಳು, ಬ್ರೇನ್ವಾಶ್ ನಂಥ ಯಾವುದೇ ಕ್ರತ್ಯಗಳಿರಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಬಯಲಿಗೇ ಬರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಬಹು ಪೆಟ್ಟು ನೀಡುವ, ಗಲಭೆ, ಸಮಾಧಾನಗಳಿಗೇ ಕಾರಣವಾಗುವ ಮತಾಂತರಿಗಳೂ ಸ್ವಲ್ಪಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವುದರಿಂದ ವಿವಿಧ ಆಫತ್ತುಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.ಎಂಬ ವೈಚಾರಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ಒತ್ತಾಯವನ್ನು ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಸರಕಾರ ಈ ವಾದಕ್ಕೆ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರ ದುಃಖಕರ ಸಂಗತಿ.
ಯಾಕೆ ಈ ಸಂಗತಿ ನೆನಪಾಯಿತೆಂದರೆ ಇಂದಿಗೂ ಮತಾಂತರದ ಭೂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಕ್ರೈಸ್ತ ಮಿಶನರಿಗಳು ವಿವಿಧ ಆಮಿಷಗಳನ್ನುಒಡ್ಡಿಬಡವರನ್ನು, ಅಮಾಯಕರನ್ನು ಮ್ಕೃಾಂ್ಕೃರಕ್ಕೀಡು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇಸಾ್ಲಮಿಗರು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ನೀತಿ ಮ್ಕೃ್ತಷ್ಟು ಆ್ಕೃಂಕಕಾರಿಯಾದದ್ದು. ಆವ್ಕೃ್ತೇ ಈ ಮಸೂಧೆಗೇ ಅಂಗೀಕಾರ ದೊರೆತಿದ್ದರೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಷ್ಟು ಉಲ್ಬಣಿಸುತ್ತ್ಕೃಿ್ಕೃ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ... ಅದು ಒ್ಕೃ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ. ಡಿ.ವಿ.ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಆವತ್ತಿನಿಂದ ಆ ಹುದ್ದೆಯ ಕಡೆಗೇ ಅನಾಸ್ಥೆ ್ಕೃೋರಿದರು . ಕಡೆಗೊಮ್ಮೆ ಬಿಟ್ಟೂ ಬಿಟ್ಟರು.
ಆದರೆ ಸಮಾಜದೆಡೆಗಿನ ್ಕೃುಡ್ಕೃಿ ಅವರನ್ನು ಬಿಡಬೇಕಲಾ್ಲ... ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿರು. ಸರಕಾರ ಉ್ಕೃ್ತಮವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಬೇಕಿದೆ ಎಂಬ ಅಭಿಪಾ್ರಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರಮಿಸ್ಕೃೊಡಗಿದರು. ಹಾಗೇ ನೋಡಿದರೆ ಡಿ.ವಿ. ಜಿ. ಇಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೇ ಗೊತ್ತಿರುವುದು ‘ಮಂಕು ತಿಮ್ಮನ ಕಗ್ಗ’ ವನ್ನು ಬರೆದಿರುವವರು ಎಂದಷ್ಟೇ. ಆದರೆ ಡಿ. ವಿ. ಜಿ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಅವರು ಹಲವು ಕವಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡವರು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕವಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬಂದವರು.
ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಸಾ್ಕರ ಸಿಕ್ಕ್ಕೃಿ್ತಲಾ್ಲ... ಬದುಕಿದ್ದಷ್ಟೂ ದಿನ ಬರೆದರು. ್ಕೃಮ್ಮ ವೈಚಾರಿಕ್ಕೃೆಯನ್ನು ಬರಹವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಿಟ್ಟರು. 1915 ರಲ್ಲಿ ಸಾಹ್ಕೃಿ್ಯ ಪರಿಷ್ಕೃ್ತು ಶುರುವಾದಾಗಿನಿಂದ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅವರ ದುಡಿಮೆ ಇ್ಕೃ್ಯಾದಿಗಳು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದುವರೆದವರು ಕಟ್ಟಿದ್ದು ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿಚಾರ ಸಂಸ್ಥೆ. ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೇ ತಿಳುವಳಿಕೇಯೇ ಪರಿಹಾರ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇವರು ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗೇ್ಗ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನೋಟವನ್ನು ಬೀರಿದರು. ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಿಚಾರ ಮಂಥನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡರು. ಇದರ ಜನಿ್ಮ್ಕೃೋದ್ದೇಶವೇ ರಾಷ್ಟ್ರ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವುದಾಗ್ಕೃಿ್ತು ಎಂಬುದು ಅವರೇ ನೀಡಿರುವ ವಿವರ‰ೆ.
ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದೆನಲಾ್ಲ, ಡಿ. ವಿ. ಜಿ. ಅಂದರೆ ಹಲವು ಕವಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿದ ಮಲ್ಲಿಗೇ ಬಳ್ಳಿ ಎಂದು... ಅವರ ಬರವನ್ನು ಓದಬೇಕು ಗೊ್ಕೃ್ತಾಗ್ಕೃು್ತದೆ. ಅರವ್ಕೃ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂ್ಕೃಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಇಂಗ್ಲಿ, ಕನ್ನಡ, ಸಂಸ್ಕೃ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದರು. ಸುಮತಿ ಗ್ರಂಥಮಾಲೆಯನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಶೇ್ಸಪಿಯನ ಮ್ಯಾಬ್ಕೃೆ ನಾಟಕ, ಪರ್ಷಿಯ ಕವಿ ಉಮ ಖಯಾ್ಯಮನ ರುಬಾಯ್ಕೃ್ತುಗಳನ್ನು ಭಾಷಾಂ್ಕೃರ ಮಾಡಿದರು. ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಬರೆದರು. ಮಂಕುತಿಮ್ಮನೆಂಬ ಅಜ್ಞ್ಕೃಾ ವೇದಾಂತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿ ಅವನ ಮೂಲಕ ಹೇಳಿಸಿದ ಜೀವನ ಸ್ಕೃ್ಯಗಳಂ್ಕೃೂ ಇಂದು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೇ ಸಾಹಿ್ಕೃ್ಯಾಸಕ್ತರನ್ನು ಹಾಗೂ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಆವರಿಸಿದೆ ಅಂದರೆ ಅದಕೇ್ಕ ಭಗವದೀ್ಘ್ಕೃೆಯ ಪಟ್ಟವೂ ದೊರ್ಕೃೆುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ , ಜೀವನದ ಗತಿಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಅವರ ಕಾವ್ಯಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನ ಆಂ್ಕೃರಿಕಾನುಭವವಾಗುವ ಪರಿಯನ್ನು ಓದಿಯೇ ಅಸಾ್ವ—ಸಬೇಕು. ಇವರ ಎಂಟು ಸಂಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಜ್ಞಾಪಕ ಚ್ಕೃಿ್ರಶಾಲೆಯ ಪುಟಗಳು ಚರಿ್ಕೃ್ರೆಯನ್ನು ಹೇಳು್ಕೃ್ತಾ ಹೊಸ ್ಕೃಲೆಮಾರನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸ್ಕೃು್ತವೆ.
ಇವುಗಳ ಜೊ್ಕೃೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಹಲವು ಇಂಗ್ಲಿ, ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೇಗಳನ್ನು ಪಾ್ರರಂಭಿಸಿದರು. ಇವರ ಸಂಪಾದಕೀಯಗಳಿಗೇ ಇಂದಿಗೂ ಪಾ್ರಶಸ್ತ್ಯವಿದೆ. ಪ್ರಜಾರಾಜ್ಯದ ಬಗೇ್ಗ ಅವರು ನೀಡು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಲನ್ನು ನೋಡದರೆ ಇಂದು ಏನಿರಬೇಕಾಗಿ್ಕೃ್ತೋ ಅದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗ್ಕೃು್ತದೆ. ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೂ, ನಮ್ಮ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಗೂ ಹೊಂದಿಕೇಯಾಗುವಂತಿರಬೇಕು ಎಂದು ಅವರು ಆವ್ಕೃ್ತೇ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಆದನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಯಾಕೇ ಮಾಡು್ಕೃ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ... ಜನರನ್ನು ಹರಿದು ಮುಕ್ಕಲು ಇಷ್ಟೆಲಾ್ಲ ಅವಕಾಶಗಳಿದಾ್ದಗ ಅವರ ಮ್ಕೃಾು ಒ್ಕೃ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ ಎಂಬ ಅಸಡ್ಡೆ! ಮ್ಕೃ್ತೊಂದು ಮ್ಕೃಾನ್ನು ಅವರು ಹೇಳು್ಕೃ್ತಾರೆ. ರಾಜಕೀಯವು ಮನುಷ್ಯ ಜೀವನದ ಒಂದು ಭಾಗ. ಭಾಗವೇ ಸಮಸ್ತವಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ರಾಜಕೀಯಕೇ್ಕ ನಾವು ಕೊಡಬಹುದಾದ ಗಮನ ಮ್ಕೃಿವಾದದ್ದು. ಇದರ ವೈರುಧ್ಯವನ್ನು ಇಂದಿನ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯನೂ ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ಎಂಥ ಅದ್ಭ್ಕೃು ಮ್ಕೃಾು ನೋಡಿ, ಅ—ಕಾರದ ಆಶೆಯಿಂದ ಪಕ್ಷಗಳು , ಕಕ್ಷಿಗಳು, ಗುಂಪುಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಸಂಚು, ಪ್ಕೃಿೂರಿ ನಡೆಸು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಮ್ಕೃ್ಸರ, ವೈಷಮ್ಯ ಇವುಗಳೇ ಹಬ್ಬಿ ನೀತಿ ಮರ್ಯಾದೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಇಳಿಸ್ಕೃು್ತವೆ. ಇಂದಾಗ್ಕೃು್ತರುವುದು ಇದೇ ಅಲ್ಲವಾ? ಚಿಕ್ಕ ಪಂಚಾಯ್ಕೃ, ಪಾಲಿಕೇ, ರಾಜ್ಯ, ವಿಧಾನ ಸಭೆಗಳ ಚುನಾವ‰ೆಗಳ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆಲಾ್ಲ ಪೇ್ರ್ಕೃ್ಕೃಾ್ಮಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಿಬಿಡ್ಕೃು್ತವೆ!
ಇಂ್ಕೃಹ ಹಲವು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನ್ಕೃಿ್ಯ ನೋಡುವ ಕರ್ಮ ನಮ್ಮದಾಗಿದೆ. ಆಗೇಲಾ್ಲ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ನೆನಪಾಗು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಬದುಕಿರುವವವರೆಗೇ ಈ ಇಂ್ಕೃಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದ ಜನರನ್ನು ಹೊರಕೊ್ಕಯ್ದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕನ್ನು ನೀಡುವ ಕನಸು ಹೊಸೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ನಾವೆಲ್ಲ ಮರ್ಕೃೆ ಆದರ್ಶದಂ್ಕೃೆ ಕಾಣು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಹುಡುಕಿದರೆ ಎಲ್ಲೀ ಬೆರಳೆ‰ೆಕೇಯಷ್ಟು ಜನರಲ್ಲಿ ಮ್ಕೃಾ್ರ ಇವರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸೌಜನ್ಯವಿದೆ. ಹುಲಾ್ಲಗು ಬೆಟ್ಟದಡಿ ಎನು್ನ್ಕೃ್ತಾ ಬಂದವರು ಎಷ್ಟೀ ಮನೆ... ಮನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೇಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದಾ್ದರೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕಿದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ !
-ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ. ಜಿ್ಞಃಜಞಜ್ಝಿ.್ಚಟಞ
ಆಗಷ್ಟೇ ಡಿ. ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರನ್ನು ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಿರ್ಜಾ ಇಸ್ಮಾಯಿಲ್ ಮೈಸೂರು ನ್ಯಾಯವಿಧಾಯಕ ಸಭೆಗೇ ನೇಮಿಸಿ ಮಹತ್ವದ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದರು. ಸರಕಾರವು ಠರಾಯಿಸುವ ಎಲ್ಲ ಯೋಜನೆಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದಕೇ್ಕ ಮುನ್ನ ಅದರ ಸಾಧಕ ಭಾದಕಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅದು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಮೇಲೆ ಬೀರುವ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಅವರು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
ಆಗಿನ್ನೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿರದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮತಾಂತರ,, ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪದಿದ್ದರೆ ಗಲಭೆ, ನಿರಾಕರಿಸಿದವರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಹೀಗೇ ಒಂದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದರಂತೆ ಶಾಂತಿ ವಿರೋ—ಕ್ರತ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಕಂಗಟ್ಟ ಡಿ.ವಿ.ಜಿ ಮತಾಂತರವಾಗಲಿಚ್ಚಿಸುವವರು ಮೊದಲೇ ದಾಖಲಾತಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೇಂದರು. ಎಲ್ಲರೆದುರಿಗೇ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆದರೆ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹಗಳಿಗೇ ಆಸ್ಪದವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಮಿಷಗಳು, ಬ್ರೇನ್ವಾಶ್ ನಂಥ ಯಾವುದೇ ಕ್ರತ್ಯಗಳಿರಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಬಯಲಿಗೇ ಬರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಬಹು ಪೆಟ್ಟು ನೀಡುವ, ಗಲಭೆ, ಸಮಾಧಾನಗಳಿಗೇ ಕಾರಣವಾಗುವ ಮತಾಂತರಿಗಳೂ ಸ್ವಲ್ಪಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವುದರಿಂದ ವಿವಿಧ ಆಫತ್ತುಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.ಎಂಬ ವೈಚಾರಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ಒತ್ತಾಯವನ್ನು ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಸರಕಾರ ಈ ವಾದಕ್ಕೆ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಮಾತ್ರ ದುಃಖಕರ ಸಂಗತಿ.
ಯಾಕೆ ಈ ಸಂಗತಿ ನೆನಪಾಯಿತೆಂದರೆ ಇಂದಿಗೂ ಮತಾಂತರದ ಭೂತ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಕ್ರೈಸ್ತ ಮಿಶನರಿಗಳು ವಿವಿಧ ಆಮಿಷಗಳನ್ನುಒಡ್ಡಿಬಡವರನ್ನು, ಅಮಾಯಕರನ್ನು ಮ್ಕೃಾಂ್ಕೃರಕ್ಕೀಡು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇಸಾ್ಲಮಿಗರು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ನೀತಿ ಮ್ಕೃ್ತಷ್ಟು ಆ್ಕೃಂಕಕಾರಿಯಾದದ್ದು. ಆವ್ಕೃ್ತೇ ಈ ಮಸೂಧೆಗೇ ಅಂಗೀಕಾರ ದೊರೆತಿದ್ದರೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಷ್ಟು ಉಲ್ಬಣಿಸುತ್ತ್ಕೃಿ್ಕೃ್ತೋ ಇಲ್ಲವೋ... ಅದು ಒ್ಕೃ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ. ಡಿ.ವಿ.ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಆವತ್ತಿನಿಂದ ಆ ಹುದ್ದೆಯ ಕಡೆಗೇ ಅನಾಸ್ಥೆ ್ಕೃೋರಿದರು . ಕಡೆಗೊಮ್ಮೆ ಬಿಟ್ಟೂ ಬಿಟ್ಟರು.
ಆದರೆ ಸಮಾಜದೆಡೆಗಿನ ್ಕೃುಡ್ಕೃಿ ಅವರನ್ನು ಬಿಡಬೇಕಲಾ್ಲ... ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿರು. ಸರಕಾರ ಉ್ಕೃ್ತಮವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನವಾಗಬೇಕಿದೆ ಎಂಬ ಅಭಿಪಾ್ರಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರಮಿಸ್ಕೃೊಡಗಿದರು. ಹಾಗೇ ನೋಡಿದರೆ ಡಿ.ವಿ. ಜಿ. ಇಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೇ ಗೊತ್ತಿರುವುದು ‘ಮಂಕು ತಿಮ್ಮನ ಕಗ್ಗ’ ವನ್ನು ಬರೆದಿರುವವರು ಎಂದಷ್ಟೇ. ಆದರೆ ಡಿ. ವಿ. ಜಿ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಅವರು ಹಲವು ಕವಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡವರು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕವಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬಂದವರು.
ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಸಾ್ಕರ ಸಿಕ್ಕ್ಕೃಿ್ತಲಾ್ಲ... ಬದುಕಿದ್ದಷ್ಟೂ ದಿನ ಬರೆದರು. ್ಕೃಮ್ಮ ವೈಚಾರಿಕ್ಕೃೆಯನ್ನು ಬರಹವಾಗಿ ದಾಖಲಿಸಿಟ್ಟರು. 1915 ರಲ್ಲಿ ಸಾಹ್ಕೃಿ್ಯ ಪರಿಷ್ಕೃ್ತು ಶುರುವಾದಾಗಿನಿಂದ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅವರ ದುಡಿಮೆ ಇ್ಕೃ್ಯಾದಿಗಳು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದುವರೆದವರು ಕಟ್ಟಿದ್ದು ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿಚಾರ ಸಂಸ್ಥೆ. ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೇ ತಿಳುವಳಿಕೇಯೇ ಪರಿಹಾರ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇವರು ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗೇ್ಗ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ನೋಟವನ್ನು ಬೀರಿದರು. ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಿಚಾರ ಮಂಥನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡರು. ಇದರ ಜನಿ್ಮ್ಕೃೋದ್ದೇಶವೇ ರಾಷ್ಟ್ರ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವುದಾಗ್ಕೃಿ್ತು ಎಂಬುದು ಅವರೇ ನೀಡಿರುವ ವಿವರ‰ೆ.
ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದೆನಲಾ್ಲ, ಡಿ. ವಿ. ಜಿ. ಅಂದರೆ ಹಲವು ಕವಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿದ ಮಲ್ಲಿಗೇ ಬಳ್ಳಿ ಎಂದು... ಅವರ ಬರವನ್ನು ಓದಬೇಕು ಗೊ್ಕೃ್ತಾಗ್ಕೃು್ತದೆ. ಅರವ್ಕೃ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂ್ಕೃಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಇಂಗ್ಲಿ, ಕನ್ನಡ, ಸಂಸ್ಕೃ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದರು. ಸುಮತಿ ಗ್ರಂಥಮಾಲೆಯನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಶೇ್ಸಪಿಯನ ಮ್ಯಾಬ್ಕೃೆ ನಾಟಕ, ಪರ್ಷಿಯ ಕವಿ ಉಮ ಖಯಾ್ಯಮನ ರುಬಾಯ್ಕೃ್ತುಗಳನ್ನು ಭಾಷಾಂ್ಕೃರ ಮಾಡಿದರು. ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಬರೆದರು. ಮಂಕುತಿಮ್ಮನೆಂಬ ಅಜ್ಞ್ಕೃಾ ವೇದಾಂತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿ ಅವನ ಮೂಲಕ ಹೇಳಿಸಿದ ಜೀವನ ಸ್ಕೃ್ಯಗಳಂ್ಕೃೂ ಇಂದು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೇ ಸಾಹಿ್ಕೃ್ಯಾಸಕ್ತರನ್ನು ಹಾಗೂ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಆವರಿಸಿದೆ ಅಂದರೆ ಅದಕೇ್ಕ ಭಗವದೀ್ಘ್ಕೃೆಯ ಪಟ್ಟವೂ ದೊರ್ಕೃೆುಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವ , ಜೀವನದ ಗತಿಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಅವರ ಕಾವ್ಯಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನ ಆಂ್ಕೃರಿಕಾನುಭವವಾಗುವ ಪರಿಯನ್ನು ಓದಿಯೇ ಅಸಾ್ವ—ಸಬೇಕು. ಇವರ ಎಂಟು ಸಂಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಜ್ಞಾಪಕ ಚ್ಕೃಿ್ರಶಾಲೆಯ ಪುಟಗಳು ಚರಿ್ಕೃ್ರೆಯನ್ನು ಹೇಳು್ಕೃ್ತಾ ಹೊಸ ್ಕೃಲೆಮಾರನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸ್ಕೃು್ತವೆ.
ಇವುಗಳ ಜೊ್ಕೃೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಹಲವು ಇಂಗ್ಲಿ, ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೇಗಳನ್ನು ಪಾ್ರರಂಭಿಸಿದರು. ಇವರ ಸಂಪಾದಕೀಯಗಳಿಗೇ ಇಂದಿಗೂ ಪಾ್ರಶಸ್ತ್ಯವಿದೆ. ಪ್ರಜಾರಾಜ್ಯದ ಬಗೇ್ಗ ಅವರು ನೀಡು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಲನ್ನು ನೋಡದರೆ ಇಂದು ಏನಿರಬೇಕಾಗಿ್ಕೃ್ತೋ ಅದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗ್ಕೃು್ತದೆ. ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೂ, ನಮ್ಮ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಗೂ ಹೊಂದಿಕೇಯಾಗುವಂತಿರಬೇಕು ಎಂದು ಅವರು ಆವ್ಕೃ್ತೇ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಆದನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಯಾಕೇ ಮಾಡು್ಕೃ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ... ಜನರನ್ನು ಹರಿದು ಮುಕ್ಕಲು ಇಷ್ಟೆಲಾ್ಲ ಅವಕಾಶಗಳಿದಾ್ದಗ ಅವರ ಮ್ಕೃಾು ಒ್ಕೃ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ ಎಂಬ ಅಸಡ್ಡೆ! ಮ್ಕೃ್ತೊಂದು ಮ್ಕೃಾನ್ನು ಅವರು ಹೇಳು್ಕೃ್ತಾರೆ. ರಾಜಕೀಯವು ಮನುಷ್ಯ ಜೀವನದ ಒಂದು ಭಾಗ. ಭಾಗವೇ ಸಮಸ್ತವಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ರಾಜಕೀಯಕೇ್ಕ ನಾವು ಕೊಡಬಹುದಾದ ಗಮನ ಮ್ಕೃಿವಾದದ್ದು. ಇದರ ವೈರುಧ್ಯವನ್ನು ಇಂದಿನ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯನೂ ಗುರುತಿಸಬಹುದು. ಎಂಥ ಅದ್ಭ್ಕೃು ಮ್ಕೃಾು ನೋಡಿ, ಅ—ಕಾರದ ಆಶೆಯಿಂದ ಪಕ್ಷಗಳು , ಕಕ್ಷಿಗಳು, ಗುಂಪುಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಸಂಚು, ಪ್ಕೃಿೂರಿ ನಡೆಸು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಮ್ಕೃ್ಸರ, ವೈಷಮ್ಯ ಇವುಗಳೇ ಹಬ್ಬಿ ನೀತಿ ಮರ್ಯಾದೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಇಳಿಸ್ಕೃು್ತವೆ. ಇಂದಾಗ್ಕೃು್ತರುವುದು ಇದೇ ಅಲ್ಲವಾ? ಚಿಕ್ಕ ಪಂಚಾಯ್ಕೃ, ಪಾಲಿಕೇ, ರಾಜ್ಯ, ವಿಧಾನ ಸಭೆಗಳ ಚುನಾವ‰ೆಗಳ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆಲಾ್ಲ ಪೇ್ರ್ಕೃ್ಕೃಾ್ಮಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಿಬಿಡ್ಕೃು್ತವೆ!
ಇಂ್ಕೃಹ ಹಲವು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನ್ಕೃಿ್ಯ ನೋಡುವ ಕರ್ಮ ನಮ್ಮದಾಗಿದೆ. ಆಗೇಲಾ್ಲ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ನೆನಪಾಗು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಬದುಕಿರುವವವರೆಗೇ ಈ ಇಂ್ಕೃಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದ ಜನರನ್ನು ಹೊರಕೊ್ಕಯ್ದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕನ್ನು ನೀಡುವ ಕನಸು ಹೊಸೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವರು ನಾವೆಲ್ಲ ಮರ್ಕೃೆ ಆದರ್ಶದಂ್ಕೃೆ ಕಾಣು್ಕೃ್ತಾರೆ. ಹುಡುಕಿದರೆ ಎಲ್ಲೀ ಬೆರಳೆ‰ೆಕೇಯಷ್ಟು ಜನರಲ್ಲಿ ಮ್ಕೃಾ್ರ ಇವರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸೌಜನ್ಯವಿದೆ. ಹುಲಾ್ಲಗು ಬೆಟ್ಟದಡಿ ಎನು್ನ್ಕೃ್ತಾ ಬಂದವರು ಎಷ್ಟೀ ಮನೆ... ಮನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೇಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದಾ್ದರೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕಿದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ !
-ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ. ಜಿ್ಞಃಜಞಜ್ಝಿ.್ಚಟಞ
Sunday, March 21, 2010
‘ಶುಂಠಿ ’ ಬೆಳೆದವರಿಗೂ ಅಜೀರ್ಣವಾಗದು !
.JPG)
ಶುಂಠಿಯನ್ನು ಬೆಳೆದು ಬದುಕನ್ನು ಹಸನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೆಂಬುದೇ ಎಷ್ಟೋ ರೈತರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ತಮ್ಮ ಅಲ್ಪ ಜಾಗದಲ್ಲಿಯೇ ಶ್ರದ್ಧೆ ಹಾಗೂ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ಶುಂಠಿಯನ್ನು ಬೆಳೆದರೆ ಬೆಳೆಗಾರನಿಗೂ ಅಜೀರ್ಣವಾಗುವುದಿಲ್ಲ!
ಹೌದು.ವಿಶ್ವದ ಪ್ರತಿಶತ 50ಭಾಗ ಶುಂಠಿಯನ್ನು ಭಾರತವೊಂದರಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.ಅದರಲ್ಲೂ ಕೇಳದಲ್ಲಿ ಅತಿಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತಾದರೂ ಈವರ್ಷದ ಅನಾವೃಷ್ಠಿ ಅಲ್ಲಿಯ ಶುಂಠಿಯ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಇಂದು ವಿಶ್ವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಬೇಡಿಕೆಯಷ್ಟು ಶುಂಠಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.ತನ್ನಿಮಿತ್ತ ಬೆಳೆದವರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಬೆಲೆಯೂ ಸಿಗಲಿದೆ.ಅಮೇರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್, ಸೌದಿ ಅರೆಬಿಯಾ, ಕೆನಡಾ ಮೊದಲಾದ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದಲೇ ಶುಂಠಿ ಇಲ್ಲಿಯ ರೈತರ ಕನಸು ಕೊನರಲಿದೆ.
ಅಧಿಕ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ರೋಗ ನಿರೋಧಕ ಮತ್ತು ಹೊರ ದೇಶದ ತಳಿಗಳನ್ನು ತಂದು ಇಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದಿಖಪಡಿಸುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕಾರ್ಯಪ್ರವೃತ್ತವಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಇಲ್ಲಿಯ ರೈತರ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ತಳಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಗೆಲುವಿನ ನಗುವನ್ನೂ ಬೀರಿದ್ದಾರೆ.
ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿರಸಿಯ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಕೇಂದ್ರದ ನಿರ್ದೇಶನದಂತೆ ದಾಸನಕೊಪ್ಪದ ರೈತರೊಬ್ಬರ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಶುಂಠಿ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಇತರ ರೈತರ ಗಮನವೂ ಶುಂಠಿಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.
ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ...ಹೇಗೆ... :
ಮಲೆನಾಡಿನ ಪ್ರದೇಶವು ಶುಂಠಿಬೆಳೆಯಲು ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಜಾಗವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕೃಷಿ ತಜ್ಞರು. ಉತ್ತಮ ಬಸಿಗಾಲುವೆ ಇರುವ ಮರಳು ಮಿಶ್ರಿತ ಕೆಂಪುಗೋಡು, ಜೇಡಿ ಮಿಶ್ರಿತ ಗೋಡು, ಕಪ್ಪು ಗೋಡು, ಮಣ್ಣಿಗಿಂತ ಹುಡಿ ಹುಡಿಯಾಗಿರುವ ಅಧಿಕ ಸಾವಯವ ಅಂಶ ಹೊಂದಿರುವ ಗೋಡು ಮಣ್ಣು ಉತ್ತಮ.ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಆರ್ಧ್ರ ಹವಾಗುಣದಲ್ಲಿ ಳುವರಿ ಅಧಿಕ .
ಪೆಬ್ರವರಿ ತಿಂಗಳ ಮಧ್ಯ ಭಾಗದಿಂದ ಮಾರ್ಚ್ ತಿಂಗಳ ಮಧ್ಯ ಭಾಗದ ವರೆಗೆ ಬಿತ್ತನೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಅಧಿಕ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ನೈರುತ್ಯ ಮಾರುತವು ಶುರುವಾಗುವುದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಅಂದರೆ ಎಪ್ರಿಲ್ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ನಾಟಿ ಮಾಡಿದರೆ ನೀರಾವರಿ ಸೌಲಭ್ಯವಿರುವ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಪಡೆಯ್ಡಹುದು.
ಶುಂಠಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಯುವಾಗ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳು ಕೊರತೆಯಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ ಉತ್ತಮ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯ್ಡಹುದು.ಅಧಿಕ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಬಳಕೆ ಹಾಗೂ ಬೆಳೆ ಹೊದಿಕೆಗಳು ಸಸ್ಯದ ತೃಪ್ತಿದಾಯಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದೆ.ಸಾರಜನಕದ ಸಲುವಾಗಿ ಪ್ರತೀ ಲೀಟರ್ ನೀರಿಗೆ 2 ಗ್ರಾಂ ಯೂರಿಯಾವನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಸಿಂಪರಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು.ಬೇರುಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಾಗಿ ಶಿಲಾರಂಜಕವನ್ನು ಶಿಪಾರಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊ್ಡ್ಬರದೊಂದಿಗೆ ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡಿ ಬಳಕೆ ಮಾಡಬೇಕು.ಪೊಟ್ಯಾಷಿಯಂ ಕೂಡ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಈ ಎಲ್ಲ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ನೀಡಬೇಕಾಗುವುದು.
ರೋಗ ಭೀತಿಗೆ ಬೀಜೋಪಚಾರದ ಸಮಾಧಾನ..:
ಶುಂಠಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಬೆಳೆ.ಇಲ್ಲಿ ರೋಗಭಾದೆ, ಕೀಟಭಾದೆಗಳು ಹೆಚು?.ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸರಳವಾಗಿ ಬೀಜೋಪಚಾರ ಮಾಡುವ ಕ್ರಮವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದಾ್ದರೆ.ಕಾಂಡಕೊರಕ, ಎಲೆಸುರುಳಿ ಕೀಟ, ಬೇರು ಕಾಂಡ ಶಲ್ಕ ಕೀಟ, ನುಸಿ ಪೀಡೆ ಇವಿಷ್ಟು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡರೆ, ಮೆದುಕೊಳೆ ರೋಗ, ಎಲೆಚುಕ್ಕೇ ರೋಗ, ಎಲೆ ಚುಕ್ಕೆರೋಗ, ಅಂಗಮಾರಿ ರೋಗ, ದಂಡಾಣು ರೋಗ, ಮುಂತಾದವು ಗಳು ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹಾಳುಗೆಡವುತ್ತದೆ.ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರೋಗಕ್ಕೂ ಬೀಜೋಪಚಾರ ಹಾಗೂ ವಿವಿಧ ಔಷಧ ಸಿಂಪರಣೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು.ಈ ಕುರಿತಾಗಿ ಕೃಷಿ ತಜ್ಞರ ಮಾಹಿತಿಪಡೆಯುವುದೊಳ್ಳೆಯದು.ಬೇವಿನ ಹಿಂಡಿಯನ್ನು ಹಕ್ಟೇರಿಗೆ 8.0 ಕ್ವಿಂ. ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನೀಡುವುದರಿಂದ ಗಡ್ಡೆಕೊಳೆ ರೋಗವನ್ನು ದೂರವಿಡ್ಡಹುದು.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹಂತಗಳನ್ನು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ ಫಸಲನ್ನು ಪಡೆಯಲು 8 ತಿಂಗಳು ಕಾಯಬೇಕು.ಎಲೆಗಳು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದಾಗ ಅಥವಾ ತುದಿಯಿಂದ ಒಣಗಳು ಶುರುವಾದಾಗ ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡಬೇಕು. ಬಳಸಿದ ತಳಿ, ಬೇಸಾಯದ ಹಕ್ಟೇರಿಗೆ 20 ರಿಂದ 25 ಕ್ವಿಂ ಬೇರುಗಡ್ಡೆಗಳು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಬೆಳೆದವರಿಗೇ ತೀರಿಸುವುದು ಅಷ್ಟೇನೂ ಕಷ್ಟವಾಗಲಾರದು ಎಂದು ಅನುಭವಸ್ಥ ರೈತರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ.
--------- ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ತಳಿಗಳು
ಇಲ್ಲಿಯ ಹವಾಗುಣಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ವೈನಾ? ಮನಂಥಾಡಿ, ಮಾರ?, ರಿಯೋ ಡಿ ಜೆನಿರೋ, ಚೈನಾ, ಹಿಮಗಿರಿ, ವರದಾ, ರೆಜತ, ಮಹಿಮ, ಹಿಮಾಚಲ ತಳಿಗಳನ್ನು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡುತಾ್ತರೆ. ಪಾ್ರದೇಶಿಕ ಹವಾಗುಣ ಹಾಗೂ ಮಣ್ಣಿನ ಸ್ವಭಾವಗಳಿಗನುಗುಣವಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತಳಿಗಳನ್ನು ್ಡಳಸ್ಡಹುದು.
--------
ಮೊದಲಿಗಿಂತ ಮಾನ ಹೆಚ್ಚು!
ಶುಂಠಿಯ ವೌಲ್ಯವರ್ಧನೆ ಮಾಡಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಕ್ರಮಗಳು ಈಗ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತಿದೆ.ಒಣಗಿಸಿದ ಶುಂಠಿ, ಬ್ಲೀಚ್ ಮಾಡಿದ ಶುಂಠಿ, ಶುಂಠಿಯ ಕ್ಯಾಂಡಿ, ಶುಂಠಿಯ ಪಾನೀಯ, ಶುಂಠಿ ಚಾಟ್,ಒಣ ಶುಂಠಿ ಪುಡಿ, ಶುಂಠಿ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ ಪೇಸ್ಟ್, ಸುಂಠಿ ಕಷಾಯಪುಡಿ ಇವೇ ಮೊದಲಾದ ಸಿದಖ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಗ್ರಾಹಕರನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಬೆಳೆದವರ ಜೇಬು ತುಂಬುತ್ತಿದೆ.
-- ನಾಗಾರಾಜ. ವೈದ್ಯ
Saturday, March 20, 2010
ಸಾತ್ವಿಕ ಅಸಹನೆಯಲ್ಲಿ ಪೊಣಿಸಿದ ಕಾವ್ಯಗುಚ್ಛ 'ದ್ರೌಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು'
‘ನಾನು ಸಾಹಿತಿಯಲ್ಲ . ಸಾಹಿತ್ಯದವಿದ್ಯಾಥಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ಕಾವ್ಯ ಕುತೂಹಲಿ ಅಷ್ಟೇ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕ್ರತಿಗಳನ್ನೋದಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮನಸ್ಸು ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ತಣ್ಣಗೆ ಕಾವ್ಯ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮಲೆನಾಡಿನ ಕವಿ ಸುಬ್ರಾಯ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರು ಈಗ ಮತ್ತೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕವಿತೆಗಳನ್ನ ಬರೆಯುತ್ತಾ , ಆಕಾಶವಾಣಿಯಲ್ಲಿ, ಯಾವುದಾದರೂ ಸಾಹಿತ್ಯ ಗೋಷ್ಠಿಗಳು ನಡೆದಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನಿರುತ್ತದ್ದ ಈ ಕವಿ ಕಳೆದೆರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಕವಿತೆಗಳ ಪ್ರಾತಿನಿಧಿಕ ನಲವತ್ನಾಲ್ಕು ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ‘ ದ್ರೌಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು’ ಎಂಬ ಸಂಕಲನವನ್ನು ಹೊರತಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಿತ್ಯ ಜೀವನದ ಅನುಭವದ ಸತ್ಯಗಳನ್ನೇ ಕವಿತೆಯಾಗಿಸುವ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೊಸ ನೋಟವನ್ನು ಮೂಡಿಸುವ ಇವರ ಶೈಲಿ ಅಪರೂಪವಾದದ್ದು . ಭಾಷೆಯ ಬಳಕೆಯಲ್ಲೂ ಮನೆ, ತಾನು ವಾಸಿಸುವ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ತನ್ನವರು ಕಂಡ ಜಾನಪದವನ್ನು ದೂರವಿರಿಸಿದವರಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ತೀರಾ ಆಪ್ತವಾಗಿ ಇವರ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಆಸ್ವಾಧಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಈ ಹಳ್ಳಿಮನೆಯ ರಸಾನುಭವ ಲೋಕದ ಕಣ್ಣಿನ ಜೊತೆ ಸಂವಹನಕ್ಕಿಳಿಯುವ ಪರಿಯನ್ನು ನೋಡಿ,
ದಪ ದಪ ಸುರಿದ ಮಳೆ ಈಗಾ್ಮತ್ರ ನಿಂತಿದ್ದು
ತಟ ಪಟ ಮರದ ಹನಿ ನೆನಪಿನ ಗೂಡ ಕೆಣಕಿದ್ದು
ತಟವಟ ಎಂಬಾ ಮನಸು ಅಂಬಾರಕೆ ದೃಷ್ಟಿ
ನೆಟ್ಟಿದ್ದು ತಾವರೆ ಎಲೆ ನೀರಿನ ಮಣಿಯಾ ಪೋಣಿಸಲೇ ಹಣಕಿದ್ದು
ಎಂಥವರ ಎದುರಲ್ಲಾದರೂ ಮಳೆ ನಿಂತು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಹನಿಯೊಂದು ಮೂಡಿದೆ...ಓದೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದಾಮೇಲೆ ಸಾಲೊಂದು ಕಾಡಿದೆ!
ಹೀಗೆ ಅನುಭವವನ್ನು ಕವಿತೆಯಾಗಿಸುವ ಸುಬ್ರಾಯ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರ ಕವಿತೆಗಳು ಬರೇ ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಇದರಾಚೆಗೂ ಅವರದ್ದೇ ಆದ ನಿಲುವುಗಳಿವೆ. ‘ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡ ತಥ್ಯಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಹೇಳುವುದು ಕವಿತೆಯಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ಏರು ಇಳಿವು, ನೋವು ತಲ್ಲಣ, ಖಿನ್ನತೆ , ಖುಷಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಕಲಕುತ್ತದೆ.ಅದು ಎಲ್ಲರದ್ದೂ ಕೂಡಾ. ಅಂಥ ಸಂಚಲನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಭಾವ ತೀವ್ರತೆಗೆ ಭಾಷಾ ಪೋಷಾಕು ತೊಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಗುರುತುಗಳೇ ಕವನಗಳು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ ’
ತೀರಾ ಭಿನ್ನ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಕವಿತೆಯಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದೇ ಇವರ ಕವಿತೆಗಳಿಗಿರುವ ವಿಶೇಷತೆ. ನವೋದಯ ಕಾಲದ ಗೇಯತೆ ಇವರ ಕವಿತೆಗಳ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿ. ಆಕಾಶವಾಣಿ ಇವರ ಅನೇಕ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದೆ.ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದೊಂದು ಕವಿತೆಯನ್ನು ಓದಿದಾಗಲೂ ಅವರ ನಿಲವು ಒಲವುಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಸಹ ಸ್ಪಂದನವನ್ನು ಬರೆದ ವಿಮರ್ಶಕ ಆರ್‌ ಡಿ ಹೆಗಡೆ ಆಲ್ಮನೆಯವರು ‘ ಸುಬ್ರಾಯ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರು ಇಂದಿನ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಸಂವೇದನೆಯನ್ನು ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು - ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮೈದಾಳಬಲ್ಲದೋ ಅಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸಾತ್ವಿಕ ಅಸಹನೆಯಲ್ಲಿ ಪದ್ಯವಾಗಿಸುವ ಪರಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಜನೋಪಯೋಗಿ ಭಾವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿ’’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ತಾವು ಬರೆದ ಕಾವ್ಯಗಳನ್ನು ವಾಚಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತ್ರಪ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರು ಈಗ ಗುಚ್ಛವನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಓದುಗರ ಕೈಗಿರಿಸಿದ್ದಾಋಎ.. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಓದುಗರಿಗೆ ಒಂದೇ ಗುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಪದ್ಯಗಳ ಸನ್ನಿಧಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗಲಿದೆ. ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಕವಿತೆಗಳೆಂದರೆ ‘ ಸಹನೌಭುನಕ್ತು’ ಹವ್ಯಕ ಆಡು ಭಾಷೆಯ ಹೊರ ಸೌಂದರ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮವನ್ನು ತೆಗೆದಿರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ.
ಜಾತಿ ಜಾತಿಗೆ ಬಿರುಕಿದ್ರೇನೂ ಒಳ್ಗೆ ಗಾಳ್ಯಾಡ್ತಿತ್ತು
ಕಷ್ಟ ಸುಖಕ್ಕೆ ಆಪಸ್ನಾತೆ ಸಂಬಂಧ್‌ ಹೆಣ್ಕಂಡಿತ್ತು
------
ಹೊಸ ಕಾಲ ನುಗ್ಗೇ ಬಿಡ್ತು ಹಿತ್ಲ ಬಾಗ್ಲಲ್ಲಿ
ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಬೇರು ಬಿಡ್ತು ಕತ್ಲ ಮೂಲೇಲಿ
ಮುಂತಾದ ಸಾಲುಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳನ್ನು , ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತಾ್ತರೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಅಸಮಾಧಾನವೂ ಹೊರಬೀಳುತ್ತದೆ. ಸಂಕಲನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಕವಿತೆ ಯಾದ ದೌ್ರಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು ಕೂಡ ಸಾತ್ವಿಕ ಅಸಹನೆಯ ರೂಪಕವೇ ! ಇವತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿ ತನ್ನ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಕವಿ ದಾ್ವಪರ ಯುಗಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಅಲ್ಲಿ ತುರುಬು ಕಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಶಪಥವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಾ್ತ ಉಳಿದ ಮರಗಳು ದೌ್ರಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು ಎಂದು ಹೇಳುತಾ್ತರೆ.ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭಕ್ಷಗಾನ, ಸಾವಯವ , ವರ್ತಮಾನ , ವಾಸ್ತವ, ಒಂದೇ ಗುಡಿ-ಒಂದುಗೂಡಿ,ಹಬ್ಬಕೊ್ಕಂದು ಶಬ್ಧವೇದಿ ಇವೇ ವೊದಲಾದ ಕವಿತೆಗಳು ಇದೇ ಸ್ವಭಾವದಿಂದ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಆದರೂ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಏಕತಾನತೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ವಿಶೇಷ.ಅಷಾಡದ ಹನಿಗಳು, ಮಣ್ಣು ಮೆತ್ತಿದ ಹಾಡು, ಮಳೆ ಹನಿಗಳು ಇವೇ ವೊದಲಾದವು ನೆಲದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತ ಸೊಬಗನ್ನು ಅನಾವರಣ ಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ‘ಈ ಸಂಕಲನದ ಎಲ್ಲ ಕವಿತೆಗಳೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ತುರ್ತಿನಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ತನ್ನ ಪದ್ಯಗಳ ಮಿತಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಇವರು ಬರೆಯುತಾ್ತರೆ. ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿರುವ ಈ ಚೆಹರೆಯ ಕವನಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಓದುಗರಿಗೆ ಸಾರ್ಥಕವೆನ್ನಿಸಿ ಪದ್ಯ ಪ್ರಕಾರದ ಬಗೆಗೆ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ.ಓದುಗನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಈ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ಗಮನಿಸಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತೆ’ ಎನ್ನುವ ಆಲ್ಮನೆಯವರ ಮಾತುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ನಿಜವೆನಿಸುತ್ತದೆ.
- ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ
ದಪ ದಪ ಸುರಿದ ಮಳೆ ಈಗಾ್ಮತ್ರ ನಿಂತಿದ್ದು
ತಟ ಪಟ ಮರದ ಹನಿ ನೆನಪಿನ ಗೂಡ ಕೆಣಕಿದ್ದು
ತಟವಟ ಎಂಬಾ ಮನಸು ಅಂಬಾರಕೆ ದೃಷ್ಟಿ
ನೆಟ್ಟಿದ್ದು ತಾವರೆ ಎಲೆ ನೀರಿನ ಮಣಿಯಾ ಪೋಣಿಸಲೇ ಹಣಕಿದ್ದು
ಎಂಥವರ ಎದುರಲ್ಲಾದರೂ ಮಳೆ ನಿಂತು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಹನಿಯೊಂದು ಮೂಡಿದೆ...ಓದೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದಾಮೇಲೆ ಸಾಲೊಂದು ಕಾಡಿದೆ!
ಹೀಗೆ ಅನುಭವವನ್ನು ಕವಿತೆಯಾಗಿಸುವ ಸುಬ್ರಾಯ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರ ಕವಿತೆಗಳು ಬರೇ ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ಇದರಾಚೆಗೂ ಅವರದ್ದೇ ಆದ ನಿಲುವುಗಳಿವೆ. ‘ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡ ತಥ್ಯಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಹೇಳುವುದು ಕವಿತೆಯಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ಏರು ಇಳಿವು, ನೋವು ತಲ್ಲಣ, ಖಿನ್ನತೆ , ಖುಷಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ಕಲಕುತ್ತದೆ.ಅದು ಎಲ್ಲರದ್ದೂ ಕೂಡಾ. ಅಂಥ ಸಂಚಲನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಭಾವ ತೀವ್ರತೆಗೆ ಭಾಷಾ ಪೋಷಾಕು ತೊಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಗುರುತುಗಳೇ ಕವನಗಳು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ ’
ತೀರಾ ಭಿನ್ನ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಗ್ರಹಿಕೆಯನ್ನು ಕವಿತೆಯಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದೇ ಇವರ ಕವಿತೆಗಳಿಗಿರುವ ವಿಶೇಷತೆ. ನವೋದಯ ಕಾಲದ ಗೇಯತೆ ಇವರ ಕವಿತೆಗಳ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿ. ಆಕಾಶವಾಣಿ ಇವರ ಅನೇಕ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದೆ.ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದೊಂದು ಕವಿತೆಯನ್ನು ಓದಿದಾಗಲೂ ಅವರ ನಿಲವು ಒಲವುಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಸಹ ಸ್ಪಂದನವನ್ನು ಬರೆದ ವಿಮರ್ಶಕ ಆರ್‌ ಡಿ ಹೆಗಡೆ ಆಲ್ಮನೆಯವರು ‘ ಸುಬ್ರಾಯ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರು ಇಂದಿನ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಸಂವೇದನೆಯನ್ನು ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು - ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮೈದಾಳಬಲ್ಲದೋ ಅಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸಾತ್ವಿಕ ಅಸಹನೆಯಲ್ಲಿ ಪದ್ಯವಾಗಿಸುವ ಪರಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಜನೋಪಯೋಗಿ ಭಾವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿ’’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ತಾವು ಬರೆದ ಕಾವ್ಯಗಳನ್ನು ವಾಚಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತ್ರಪ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ತಿಹಳ್ಳಿಯವರು ಈಗ ಗುಚ್ಛವನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಓದುಗರ ಕೈಗಿರಿಸಿದ್ದಾಋಎ.. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಓದುಗರಿಗೆ ಒಂದೇ ಗುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗದ ಪದ್ಯಗಳ ಸನ್ನಿಧಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗಲಿದೆ. ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಕವಿತೆಗಳೆಂದರೆ ‘ ಸಹನೌಭುನಕ್ತು’ ಹವ್ಯಕ ಆಡು ಭಾಷೆಯ ಹೊರ ಸೌಂದರ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮವನ್ನು ತೆಗೆದಿರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ.
ಜಾತಿ ಜಾತಿಗೆ ಬಿರುಕಿದ್ರೇನೂ ಒಳ್ಗೆ ಗಾಳ್ಯಾಡ್ತಿತ್ತು
ಕಷ್ಟ ಸುಖಕ್ಕೆ ಆಪಸ್ನಾತೆ ಸಂಬಂಧ್‌ ಹೆಣ್ಕಂಡಿತ್ತು
------
ಹೊಸ ಕಾಲ ನುಗ್ಗೇ ಬಿಡ್ತು ಹಿತ್ಲ ಬಾಗ್ಲಲ್ಲಿ
ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಬೇರು ಬಿಡ್ತು ಕತ್ಲ ಮೂಲೇಲಿ
ಮುಂತಾದ ಸಾಲುಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳನ್ನು , ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತಾ್ತರೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಈ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಅಸಮಾಧಾನವೂ ಹೊರಬೀಳುತ್ತದೆ. ಸಂಕಲನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಕವಿತೆ ಯಾದ ದೌ್ರಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು ಕೂಡ ಸಾತ್ವಿಕ ಅಸಹನೆಯ ರೂಪಕವೇ ! ಇವತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿ ತನ್ನ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಕವಿ ದಾ್ವಪರ ಯುಗಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಅಲ್ಲಿ ತುರುಬು ಕಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ ಶಪಥವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತಾ್ತ ಉಳಿದ ಮರಗಳು ದೌ್ರಪದಿ ಬಿಚ್ಚಿದ ತುರುಬುಗಳು ಎಂದು ಹೇಳುತಾ್ತರೆ.ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭಕ್ಷಗಾನ, ಸಾವಯವ , ವರ್ತಮಾನ , ವಾಸ್ತವ, ಒಂದೇ ಗುಡಿ-ಒಂದುಗೂಡಿ,ಹಬ್ಬಕೊ್ಕಂದು ಶಬ್ಧವೇದಿ ಇವೇ ವೊದಲಾದ ಕವಿತೆಗಳು ಇದೇ ಸ್ವಭಾವದಿಂದ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಆದರೂ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಏಕತಾನತೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ವಿಶೇಷ.ಅಷಾಡದ ಹನಿಗಳು, ಮಣ್ಣು ಮೆತ್ತಿದ ಹಾಡು, ಮಳೆ ಹನಿಗಳು ಇವೇ ವೊದಲಾದವು ನೆಲದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತ ಸೊಬಗನ್ನು ಅನಾವರಣ ಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ‘ಈ ಸಂಕಲನದ ಎಲ್ಲ ಕವಿತೆಗಳೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ತುರ್ತಿನಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ತನ್ನ ಪದ್ಯಗಳ ಮಿತಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಇವರು ಬರೆಯುತಾ್ತರೆ. ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿರುವ ಈ ಚೆಹರೆಯ ಕವನಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಓದುಗರಿಗೆ ಸಾರ್ಥಕವೆನ್ನಿಸಿ ಪದ್ಯ ಪ್ರಕಾರದ ಬಗೆಗೆ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ.ಓದುಗನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಈ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ಗಮನಿಸಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತೆ’ ಎನ್ನುವ ಆಲ್ಮನೆಯವರ ಮಾತುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ನಿಜವೆನಿಸುತ್ತದೆ.
- ನಾಗರಾಜ ವೈದ್ಯ
Subscribe to:
Posts (Atom)